Motorola One Vision: One phone, One hole, One Vision!
Inleiding
Het is niet voor het eerst dat Motorola een Android smartphone komt waarop een geheel schone installatie van Android draait. Wel nieuw aan de Motorola One Vision is de beeldverhouding van 21:9 en de camera 'hole' in het scherm. Onze bevindingen lees je in deze review.
Recent introduceerde Motorola zijn nieuwste G-serie, deze keer bestaande uit vier toestellen. De Moto G7, G7 Plus, G7 Power en G7 Play moeten elk een eigen specifieke gebruikersgroep aanspreken in het segment tussen de 150 en 300 euro. Dat is dan ook een deel van de markt waar de concurrentie moordend is en fabrikanten echt onderscheidend moeten zijn in functie en/of prijs. Wij vonden dat Motorola hier bij de G&-serie het beste in slaagde met de Moto G7 Power, die we beloonden met een Great Value award.
Van bijna stock tot Android One
De G7-serie viel weliswaar niet onder het zogenaamde Android One programma, maar bood desalniettemin een zo goed als schone versie van Android. Veel gebruikers weten de kale versie van Android te waarderen en ook wat ons betreft scoort Motorola op dit vlak de nodige punten. Voor de echte purist heeft het ook 'echte' Android One toestellen in het assortiment, die onder de relatief nieuwe One-serie vallen. Zo bracht het in september 2018 al de Motorola One uit en recent dus de Motorola One Vision die we hier zullen bespreken.
De Motorola Vision staat momenteel voor een gemiddelde prijs van 299 euro in onze Prijsvergelijker. Het toestel wordt verkocht in twee kleurvarianten, te weten een blauwe en bronzen versie. Wij kregen de bronzen variant in handen. We vergeleken het toestel met 18 andere smartphone, de volledige vergelijkingstabel van het deelnemersveld kan je hiervinden.
Uiterlijk
De Motorola One Vision meet 160,2 x 71,3 x 8,7 mm (LxBxD) en weegt zo'n 182 gram. De oplettende lezer valt hier direct op dat deze smartphone meer dan twee keer zo lang als breed is. De beeldverhouding van het toestel is dan ook 21:9 (wide screen), de standaardverhouding in de filmwereld. Wat direct opvalt als je de One Vision vastpakt is dan ook dat de telefoon merkbaar smaller is. Het is even wennen, maar zeker voor mensen zonder kolenschoppen van handen kan dit een voordeel betekenen. Aan de andere kant blijft het gebruik met één hand net zo lastig, omdat je vingers in verticale richting evengoed een behoorlijke afstand moeten overbruggen. Om 2,39:1 films in de originele beeldverhouding te bekijken is een scherm als dit een voordeel, maar het merendeel van de video content is 16:9. Het is echter de trend in smartphoneland. Voor een toestel met oled-scherm vinden we ongebruikte zwarte randen wat minder storend, voor een lcd-toestel als dit is het niet per se fraai.
Opvallende afwerking behuizing
Opvallend aan de One Vision die wij in handen kregen is de bronzen kleurstelling. De kleur is niet statisch, maar variabel afhankelijk van de hoek waarin je het toestel bekijkt. In het midden van de achterzijde is het brons bijna zwart, terwijl het naar de randen toe uitloopt in brons/bruin met reflecties die meebewegen met de positie waarin het toestel wordt vastgehouden. Hiermee gaat Motorola mee in de trend die door diverse Chinese smartphonefabrikanten is gezet - en als onderdeel van het Chinese Lenovo is dat misschien ook minder opmerkelijk dan je aanvankelijk zou denken.
Hoewel het een kwestie van smaak is en we normaal gesproken weinig aandacht besteden aan design, moeten we hier toch even gezegd hebben dat het er erg fraai uitziet. Ook over de rest van de afwerking hebben we niets aan te merken, die is ogenschijnlijk uitstekend - zoals het het hoort natuurlijk. Dit wordt deels bevestigd door de aanwezige IP52-classificatie, die een gedeeltelijke bescherming tegen stof en spatwaterdichtheid belooft. Niet veel toestellen in dit prijsbereik hebben überhaupt een IP-rating, dat zijn doorgaans verder relatief eenvoudige 'rugged phones', of verouderde topmodellen.
De behuizing bestaat uit twee glasplaten van een niet nader gespecificeerde versie van Gorilla Glass. Het frame dat de twee platen bijeenhoudt is van kunststof. Aan de linkerzijde van het toestel vinden we een uitprikbare simtray die plaats biedt aan twee sloten, het is dus kiezen tussen maximaal twee simkaarten of een simkaart en een micro sd-kaartje. Het is geen ramp, maar we hadden liever een tray met drie aparte sloten gezien, zoals we eerder bij de toestellen uit de G7-serie van deze fabrikant aantroffen. Aan de rechterzijde van het toestel vinden we een tuimelknop voor de volumeregeling met daaronder de powertoets. Beide knoppen zijn erg dun en vrij dicht op elkaar geplaatst. De powertoets is gelukkig geribbeld zodat je makkelijker het onderscheid kan maken.
Geen gaatje maar een gat
Aan de voorzijde wordt het lcd niet onderbroken door een notch zoals we tot voor kort vaak zagen. Motorola heeft er voor gekozen om de enkele frontcamera in het scherm te verwerken. Dit doet het wel met een behoorlijk groot gat, waarin je naast de lens een significante zwarte rand ziet en waar je, als je het toestel draait, zelfs het licht van de backlight doorheen kan zien. De hoeken van het display zijn evenals de randen van de behuizing afgerond. Tussen het display en de behuizing loopt een zichtbare zwarte rand, maar Motorola heeft de bezels behoorlijk weten te beperken. De relatieve schermgrootte komt uit op 82,5 %, keurig voor dit prijspeil. Aan de achterkant treffen we een ronde vingerafdrukscanner en een dubbele cameramodule aan. Die laatste zit niet zoals je gewend bent in een uit de behuizing stekend deel in het midden, maar in een pilvormige uitstulping aan de linkerzijde. De scanner werkt qua herkenning uitstekend, maar tussen aanraken en ontgrendeling zit een korte, merkbare vertraging.
Aan de de onderzijde is er plek ingeruimd voor een usb-c connector waarop je de meegeleverde voedingsadapter met een maximaal vermogen van 18 W (5 V x 3 A) kan aansluiten. Naast de usb-c-aansluiting vinden we een mono-speaker die het hoog en midden redelijk weergeeft, maar nauwelijks details in het laag ten gehore brengt. Prima voor bellen dus, maar voor muziek luisteren raden we zeker een set headphones aan. Daar kan je gelukkig de 3,5mm jack aan de bovenzijde goed voor gebruiken.
Beeldscherm
De Motorola One Vision is uitgerust met een 6,3 inch lcd-scherm met een full hd+ resolutie van 2520 x 1080 pixels, een beeldverhouding van 21:9 en een pixeldichtheid van 435 ppi. Uit onze test met een X-Rite i1 Display Pro colorimeter in combinatie met de SpectraCal CalMAN 2018analysesoftware blijkt dat de afstelling geen onverdeeld succes is. De piekhelderheid wit komt uit op een bescheiden 430 cd/m². Een magere score, die bovendien lager ligt dan die van de voorganger, de Motorola One. Het kan zijn dat het scherm bij direct zonlicht minder goed leesbaar zal zijn. Ook de zwartwaarde ligt met 0,35 cd/m² behoorlijk hoog, wat leidt tot een benedengemiddeld contrast van 1230:1.
Ook als we verder kijken naar de afstelling van het scherm zijn we in eerste instantie teleurgesteld. De grijsafwijking van 8,6 ligt fors boven de grens van 5 tot waar we een scherm nog als goed beschouwen op dit onderdeel. De kleurafwijking is opvallend genoeg dan weer uitstekend: 2,6. Die ligt zelfs ruim onder de grens van 3, waaronder het menselijk oog afwijkingen niet waar kan nemen. We sluiten af met minder vrolijk nieuws, de gamma-afwijking komt 0,12 onder het streven van 2,2 - kan beter maar geen ramp - maar de kleurtemperatuur spant de kroon met een gemeten waarde van 8742 K, die daarmee erg ver verwijderd is van de gewenste neutrale 6500 K.
Camera
Bij dit onderdeel staan we stil bij de specificaties van de verschillende camera's die in de Motorola One Vision aanwezig zijn. Daarbij testen we in de praktijk de werking van de camera waarbij we onder andere een vergelijking maken met een vast referentietoestel.
Cameratechniek
Aan de voorzijde is de Motorola One Vision uitgerust met een 25 megapixel selfiecamera. De lens van deze camera heeft een diafragma van f/2.0. De sensor is opgebouwd uit pixels van 0,9 µm (micrometer) groot, die met pixel-binning (waarover zo direct meer) maximaal 1,8 µm (micrometer) grote pixels kunnen nabootsen. Video opnemen kan aan de voorzijde op maximaal full hd (30 fps).
De hardware aan de achterzijde is zoals altijd indrukwekkender, we noteren een 48 megapixel hoofdcamera met een lens met een diafragma van f/1.7. De sensor is opgebouwd uit pixels die feitelijk 0,8 µm groot zijn maar dankzij pixel-binning een grootte van 1,6 µm kunnen aannemen. Bij pixel-binning wordt de data van vier individuele als het ware samengevoegd tot een enkele grotere pixel. Grotere pixels kunnen meer licht opvangen dan kleine pixels, maar fysieke grotere pixels betekenen ook een grotere sensor.
Een grotere sensor kan lastiger geplaatst worden in een behuizing van een smartphone, met mogelijk een wel erg uit de behuizing stekende module waar evenmin iemand op zit te wachten. Door de data van vier individuele pixels te combineren tot één grotere pixel vang je meer licht en moeten de low light-prestaties dus beter zijn. Ook zou er minder ruis moeten overblijven. Bedenk wel dat de resolutie met pixel-binning wel viermaal lager uitvalt, in dit geval dus 48 / 4 = 12 megapixel. Die 12 megapixel output - in dit geval is pixel-binning niet uit te zetten - is overigens niet ongebruikelijk aan de achterzijde van smartphones, zelfs niet bij de duurste toestellen.
De hoofdcamera van de One Vision wordt bijgestaan door een 5 megapixel dieptesensor (f/2.2) waarmee zoals de naam al doet vermoeden, diepte kan worden vastgesteld. Daarmee is dan ook vooral de portretmodus gebaat. Met de hoofdcamera kan er video opgenomen worden in 4K (30 fps) of full hd (60 fps). Verder worden onder andere zaken als (auto) hdr, optical image stabilization (ois) en phase detection autofocus (pdaf) ondersteund. Ook is er een heuse nacht- en portretmodus en biedt de interface opties als het weergeven van een enkele kleur terwijl de rest van de foto zwart-wit wordt weergegeven (spot color) en het maken van gifjes waarbij slechts één element op de foto beweegt (cinemagraph).
Cameratest
Bij elke smartphone die we bij Hardware.Info binnen krijgen doen we een vergelijkende cameratest met een vast referentietoestel. Op dit moment gebruiken we daarvoor de camera van de Samsung Galaxy S10+, wat ons betreft op dit moment een van de beste camera's die in een smartphone te vinden is. De S10+ is een high-end, en dus ook duurder toestel. Je kan natuurlijk niet zonder meer verwachten dat een camera van een veel goedkopere smartphone vergelijkbare prestaties levert, maar de lat moet ergens liggen om een goede vergelijking te kunnen maken.
Nachtmodus
Voor we de reguliere cameratest doorlopen besteden we eerst even wat aandacht aan de aanwezige nachtmodus. Een dergelijke modus is bij high-end vlaggenschepen de facto een gegeven, maar in de segmenten daaronder een zeldzaamheid. Hetzelfde geldt voor de aanwezige optical image stabilization, die mogelijk maakt dat 's nachts langere sluitertijden kunnen worden gebruikt. Middels de nachtmodus maakt het toestel enkele seconden lang foto's wanneer je afdrukt, om die vervolgens samen te voegen tot één helderdere en gelijkmatiger belichte foto, die meer detail in hooglichten en vooral schaduwen moet bevatten. Dat de One Vision een nachtmodus biedt is dan ook zeker een pluspunt, al gaat het er natuurlijk wel om hoe deze in de praktijk werkt.
We zijn aangenaam verrast door de resultaten van de nachtmodus, met name als we die vergelijken met de resultaten zonder deze speciale modus. Het beeld van de nachtmodus biedt zoals bedoeld aanzienlijk meer detail in de lichte en donkere delen van de foto, terwijl de aanwezige ruis beperkt wordt gehouden door de software. Daar staat tegenover dat delen van de foto nog steeds wel wat uitgebeten overkomen, maar Motorola weet hier een heel behoorlijke balans te houden.
Dan over naar onze reguliere cameratest. We nemen onder verschillende omstandigheden een foto met zowel de Motorola One Vision als de Samsung Galaxy S10+ waarbij we de resultaten naast elkaar leggen. In het eerste en tweede scenario schieten we plaatjes met beide toestellen in onze onverlichte fotostudio waarbij we de deur op een kier laten en we eerst geen, en vervolgens wel gebruik maken van de aanwezige flitsers.
Bij het eerste scenario zijn we niet direct enthousiast over het beeld van de One Vision. Natuurlijk is het beeld van de S10+, met name wat betreft scherpte en dynamisch contrast ongenaakbaar, om niet te zeggen van een andere planeet. Het prijsverschil is er dan ook naar. Het beeld van de Motorola is ternauwernood goed genoeg voor social en mist de nodige scherpte en details in met name de donkere delen, maar brengt alle voorwerpen min of meer herkenbaar in beeld.
Het beeld dat het fotograferen volgens het tweede scenario oplevert is ook niet zonder meer aansprekend. De One Vision combineert een behoorlijke hoeveelheid ruis met hier en daar de nodige onscherpte. Daarbij doet de flits erg weinig voor details in de donkere delen, sterker nog het lijkt eerder een negatieve invloed te hebben terwijl in de lichte delen meer ruis optreedt. Ten slotte zien we ook hier en daar artefacten aan de randen van de bijvoorbeeld de camera op het statief en de lamp aan de linkerzijde van het beeld.
Als we binnen bij ons op kantoor met voldoende (kunst)licht voorhanden wat plaatjes schieten zien we dat de verschillen wat betreft scherpte en dynamisch bereik er zeker nog zijn, maar de verschillen zijn minder groot op veel delen van de foto's. In de krant op tafel zien we het verschil in dynamisch bereik het beste, terwijl het verschil in scherpte in het tapijt het duidelijkst terugkomt. Daar moeten we wel bij zeggen dat dit vooral op ware grootte en wanneer je er specifiek opvalt. De kleurweergave is praktisch hetzelfde bij beide toestellen.
Eenmaal buiten aangekomen, op een typisch halfbewolkte zomerdag zien we dat de Motorola Vision echt hele aardige plaatjes kan schieten die niet veel onderdoen voor die van de S10+. Scherpte is hier geen issue, het dynamisch bereik is hoger bij de S10+ maar dan moet je wel goed kijken. De kleuren worden door de Samsung net iets verzadigder weergegeven, of je dat prefereert boven het iets ingetogener beeld van de One Vision is een persoonlijke afweging.
We stellen vast dat de 'pijn' bij goedkopere toestellen nog immer vooral zit bij het fotograferen in het donker. De flitser heeft daar in dit geval geen positieve invloed op, maar gelukkig is er de nachtmodus van de One Vision die onder de streep heel behoorlijke plaatjes aflevert. De standaard van de S10+ evenaren - laat staan overstijgen - doet hij zeker niet, maar dat is gezien het prijsverschil geen schande.
Intern
Onder de motorkap is de Motorola One Vision uitgerust met een SoC uit het Exynos assortiment van Samsung, de Exynos 7 Octa 9609. Deze chipset kwamen we niet eerder tegen, ook niet in een toestel van Samsung zelf. We zien überhaupt niet vaak dat andere fabrikanten Exynos SoC's gebruiken, meestal zijn Qualcomm en Mediatek dan de aangewezen partijen.
De Exynos 7 Octa 9609 wordt gebakken op het 10nm FinFET Process. De in totaal acht cores zijn gelijk verdeeld over twee clusters. Het eerste cluster bestaat uit vier ARM Cortex A75 rekenkernen die maximaal op 2,2 GHz draaien, het tweede cluster bevat vier energiezuinige ARM Cortex A53 cores die maximaal 1,6 GHz leveren. Voor de grafische taken is er de Mali G72 MP3 gpu ingebouwd. De 9609 is verder voorzien van een Cat.12 / Cat 13 LTE modem waarmee snelheden van respectievelijk 600 Mbit/s (download) en 150 Mbit/s (upload) mogelijk zijn. Wat betreft de connectiviteit worden 802.11ac en bluetooth 5.0 ondersteund.
Geheugen & connectiviteit
De Motorola One Vison komt weliswaar in twee kleuren, maar verschillende geheugenvarianten zijn er niet. Je krijgt gelukkig wel een royale hoeveelheid aan opslag tot je beschikking, namelijk 128 GB. Dit wordt gecombineerd met 4 GB aan werkgeheugen, wat in principe meer dan genoeg moet zijn voor een prettige gebruikservaring. Wat betreft de belangrijke randzaken kunnen we ook niet anders dan dik tevreden zijn met ondersteuning voor 802.11ac (WiFi 5), bluetooth 5.0, dual sim en nfc. Ondersteuning voor draadloos laden ontbreekt weliswaar, maar daar kunnen wij prima mee leven.
Software
De Motorola One Vision is out of the box voorzien van de meest recente Android-versie, 9 Pie. Op de peildatum 4-7-2019 was het niveau van de beveiligingspatch 5 mei 2019.
Android One
De Motorola Vision is zoals gezegd een zogenaamde Android One telefoon. Smartphones die in het Android One programma van Google zijn opgenomen draaien de vanille versie van Android, oftewel de kale versie zoals Google het op de markt brengt. Het voordeel hiervan is dat je sneller en langer van besturingssysteem- en beveiligingsupdates wordt voorzien omdat deze in handen zijn van Google zonder tussenkomst van de smartphonefabrikant. Wanneer je een smartphone hebt van een fabrikant die een eigen skin hanteert ben je afhankelijk van de goede wil van de desbetreffende fabrikant voor je updates. De updates van Google moeten dan namelijk eerst door de fabrikant worden toegepast in de eigen skin, en zelfs als de fabrikant dat doet kost dat natuurlijk altijd de nodige tijd. Android One smartphones krijgen gegarandeerd voor de duur van twee jaar systeemupdates en drie jaar beveiligingspatches van Google, zo ook de Motorola One Vision.
Android 9 Pie
De negende iteratie van het Android besturingssysteem werd door Google op 7 maart 2018 aangekondigd, waarbij het direct de eerste developer preview beschikbaar stelde. Diverse bèta-versies later werd uiteindelijk op 6 augustus 2018 Android 9 Pie officieel gereleaset. Zoals bij elke nieuwe versie van Android het geval is biedt Android 9 Pie een hele serie verbeteringen en veranderingen ten opzichte van de voorganger Android 8 Oreo. Daarbij gaat het zowel om het design van de launcher, homescreen en menu’s als om aanpassingen in het OS zelf.
Design
Wie kijkt naar het design van Android 8 Oreo en 9 Pie ziet niet direct wereldschokkende, maar desalniettemin zichtbare veranderingen. Zo is de klok van de rechterkant naar de linkerzijde van de systeembalk verhuisd, heeft het snelle instellingen menu een zichtbare make-over gekregen en popt de volumebalk nu verticaal naast de fysieke knoppen op tijdens de bediening. Verder zien we een verbeterde nachtmodus waarmee je ogen minder belast worden, laat het always-on-display nu het accupercentage zien en zijn de notificaties verder verbeterd en uitgebreid. Aan de power-opties – die verschijnen bij het ingedrukt houden van de aan/uit-schakelaar – is een screenshotfunctie toegevoegd.
Features
Een van de belangrijkste nieuwe features in Android 9 Pie is de zogenaamde adaptive batterymodus, oftewel de aanpasbare accu optie. Het idee hier achter is in feite hetzelfde als bij de adaptive brightness functie, waarbij de helderheid van het scherm automatisch wordt aangepast aan het omgevingslicht. De adaptive battery functie gaat efficiënter om met het stroomverbruik door apps die de gebruiker waarschijnlijk zal gaan gebruiken prioriteit te geven.
Eveneens nieuw zijn diverse opties die je hebt om je toestel te benaderen via gebaren. Zo kan je in Android 9 Pie bijvoorbeeld het zo instellen dat je met een korte swipe van de onderzijde van het scherm openstaande applicaties, vijf snelkoppelingen en de Google searchbar ziet verschijnen. Daarmee is de navigatiebalk nu standaard ook veranderd in een horizontaal scrollable balk met standaard enkel een back-toets aan de linkerkant en een dik, wit streepje als start-toets in het midden. De recent gebruikte apps die je via de korte verticale swipe kunt oproepen zijn nu horizontaal gepositioneerd en zijn uiteraard nog steeds zowel scroll- als swipebaar. Het geheel is daarmee behoorlijk vergelijkbaar met hoe Apple dit in iOS aanpakt.
Systeemprestaties: Geekbench
Met de benchmarks van Geekbench indexeren we de prestaties van de in de Motorola One Vision aanwezige processor. Dit doet Geekbench door zowel een set instructies naar een individuele rekenkern te sturen (Single), als opdrachten die door de processor als geheel moeten worden afgewerkt (Multi). De snelheid waarmee dit gebeurd wordt vervolgens naar de scores vertaald die je hieronder in de grafieken vindt.
Onder Geekbench weet de Motorola One Vision heel behoorlijke scores neer te zetten. Hij behoort samen met een stuk of zeven andere toestellen tot de subtop, die net achter de top eindigen. Overigens is het de Xiaomi Pocophone die dankzij de Snapdragon 845 met afstand de beste is in dit verband.
Systeemprestaties: PCMark
Met de benchmarks van PCMark testen we op verschillende onderdelen hoe capabel de Motorola One Vision zich van zijn taken kwijt. Het beeld dat uit PCMark omhoog komt is behoorlijk vergelijkbaar met dat van Geekbench. De Motorola Vision weet hier keurige prestaties te overleggen die recht geven op een plek in de subtop.
Grafische prestaties: 3DMark
Met de benchmarks van 3DMark gaan we na hoe het systeem scoort op verschillende onderdelen die verband houden met de grafische prestaties. We laten hieronder zowel een reguliere als een zogenaamde Unlimited-score zien, Tijdens Sling Shot wordt elk toestel in zijn native resolutie getest waarbij je in het oog moet houden dat een hogere native resolutie onvermijdelijk meer moeite kost. Bij Sling Shot Unlimited worden de tests daarentegen op een vaste resolutie gedraaid die voor elk toestel gelijk is, waardoor dit meer zegt over de gpu in absolute termen.
Onder 3DMark zien we dat de Motorola Vision weliswaar overwegend in de subtop eindigt, maar de verschillen met de (absolute) top zijn hier wel een stuk groter dan bij de systeembenchmarks.
Grafische prestaties: GFXBench
Met de benchmarks van GFXBench gaan we na hoe het systeem scoort op verschillende onderdelen die verband houden met de grafische prestaties. GFXBench bestaat uit diverse onderdelen waarbij we steeds een 'reguliere' en een 'off screen' test laten zien. De reguliere tests worden gedraaid op de native resolutie van het toestel in kwestie, waar de off screen tests op elk toestel op dezelfde vooraf ingestelde resolutie worden uitgevoerd. De resultaten van de reguliere tests geven je zodoende vooral een beeld van relatieve gpu-prestaties op jouw specifieke toestel, waar de offscreen tests meer in absolute zin laten zien hoe de gpu van je smartphone zich verhoudt tot de concurrentie.
Onder GFXBench wordt het beeld dat we uit de prestaties bij 3DMark zagen nog maar eens bevestigd. De Motorola One Vision eindigt meestal ergens tussen de middenmoot en de subtop in. De verschillen met de beste smartphones op dit onderdeel zijn aanzienlijk. Vind je gamen op je smartphone echt een primaire zaak dan zijn er betere opties op dit prijspunt.
Prestaties: Accuduur
De accuwerktijd van smartphones brengen we met vier benchmarks in kaart, waarbij we de schermhelderheid vastzetten op 250 cd/m². Bij onze eerste test laten we in een eindeloze loop een H.264 hd-videobestand afspelen. Daarnaast draaien we de accutest uit de PCMark 2.0 benchmark, die je kan beschouwen als een simulatie van 'normaal' gebruik. Deze test bestaat uit scrollen door webpagina's, het bekijken van foto's en filmpjes en andere gangbare zaken. Ten slotte voeren we ook nog een test uit waarbij we de smartphone in kwestie door websites laten scrollen tot de accu het opgeeft. Deze test voeren we zowel uit met een 4G als een wifi-verbinding.
Resultaten
De Motorola One Vision is uitgerust met een niet-verwisselbare Li-Po batterij met een capaciteit van 3500 mAh, waarmee het keurig in het midden van dit testveld zit. Desalniettemin vinden we de Motorola One Vision vrij laag op de ranglijst terug in de diverse accutests. Bij PCMark 2.0 houdt de One Vision het nog geen 8 uur vol, dat steekt magertjes af bij toestellen als de RugGear RG850 en Xiaomi's Pocophone F1 die het beide meer dan 10,5 uur uithouden op een enkele acculading. In de reguliere videotest is het verschil tussen de One Vision en de top van het deelnemersveld nog veel groter omdat de Samsung A9 met zijn oled-scherm het ruim 20 uur weet vol te houden. De met een lcd-display uitgeruste One Vision stopt er naar een kleine 11 uur mee. Bovendien weet zijn voorganger - de Motorola One - het bij beide tests langer uit te houden, al is enkel bij de videotest het verschil significant.
De resultaten bij de browsetests maken het er niet beter op. Met een 4G-verbinding stokt de teller na iets meer dan 8 uur, met wifi is het na een kleine 9 uur gedaan. Lichtpuntje is dat de One Vision na een half uur laden er dankzij zijn TurboPower voedingsadapter in slaagt om zijn accu voor 44% vol te laden. Geheel opladen kast dan weer ruim 2 uur, een middelmatige score. Helaas moeten we dan ook onder de streep vaststellen dat de One Vision op dit essentiële onderdeel gewoonweg teleurstelt
Conclusie
Motorola levert met de One Vision zijn tweede toestel in zijn One-serie af, waar zoals je zou verwachten enkel Android One smartphones in zitten. Daarmee heeft het wat ons betreft direct een streepje voor: een schone Android installatie en de belofte van regelmatige updates en security patches over een langere periode. Dat is zeker niet het enige mooie aan dit toestel. We waarderen de royale opslagcapaciteit van 128 GB, de prima prestaties van de Exynos 7 Octa 9609 in de systeembenchmarks en de aanwezigheid van de belangrijkste randzaken. De camera maakt met voldoende licht mooie foto's. Zonder voldoende licht is dat wel anders, tenzij je de nachtmodus aanzet. Die zien we op dit prijspunt nog bijna niet en wat dat betreft verdient Motorola zeker ook een compliment, ook voor de uitvoering ervan.
Toch loopt de One Vision net een award mis. De accuduur valt simpelweg tegen, in elk van de vier tests die we doen en ook het scherm weet niet te overtuigen. En hoewel de nachtmodus een aantoonbare toevoeging is, zijn de foto's zonder die modus bij weinig licht niet geweldig. De grafische prestaties zijn best aardig, maar niet meer dan dat. Tenslotte is er dan nog het display dat keurig een full hd+ resolutie biedt, alsmede een 21:9 beeldverhouding. Dat laatste kan een voordeel zijn: als je verwacht films in de originele beeldverhouding te gaan bekijken op je smartphone, of als je de smalheid van een dergelijk toestel waardeert. De ruimte in de hoogte wordt dan jammer genoeg wel deels teniet gedaan door het forse gat waarin de frontcamera en de nodige loze ruimte zit.
Kortom, de Motorola Vision heeft wat ons betreft de nodige aantrekkelijke features die ongetwijfeld door een bepaalde groep genoeg gewaardeerd zullen worden om tot aanschaf van dit toestel over te gaan. Na lang wikken en wegen vonden wij het onder de streep net niet genoeg voor een award.
Motorola One Vision
Schermafstelling niet optimaal, relatief weinig helder
Tegenvallende accuduur
Matige cameraprestaties bij weinig licht / schemer
Groot frontcameragat kost veel schermruimte
Veel geheugen en opslag voor de prijs
Android One: lang updates, geen overbodige software
Goede prestaties in de systeembenchmarks
Prima camera bij voldoende licht, in het donker de nachtmodus behoorlijk
Goede connectiviteit: 802.11ac wifi, dual sim, bluetooth 5.0, nfc, 3,5 mm jack
