Nokia 9 Pureview review: Meer camera's, betere foto's?

Conclusie

Op voorhand is de Nokia 9 Pureview een bijzonder toestel: het Nokia van weleer gebruikte het 'Pureview'-predikaat alleen voor zijn meest bijzondere camerasmartphones. De traditie indachtig heeft HMD zijn nieuwe topmodel voorzien van een bijzondere camera-opstelling, die we nog nergens anders zo zijn tegengekomen. De door het bedrijf Light ontwikkelde 'Penta camera' moet volgens de fabrikant voordelen als een hoger dynamisch bereik, betere kleurweergave en een hogere lichtgevoeligheid met zich meebrengen.

Uiteindelijk gaat het er niet om hoeveel camera's je hebt, maar om wat je ermee kunt doen. Bij de vergelijking met enkele hedendaagse high-end smartphones, blijkt al snel dat de Nokia 9 Pureview lang niet altijd de beste foto's weet te maken. Gezien de imposante hardware en grote beloftes die rondom het toestel werden gedaan, kunnen we een lichte teleurstelling niet onderdrukken. Overdag zijn de resultaten niet onaardig, maar ook niet zeer veel beter dan we elders zien. 's Avonds en bij weinig licht is het een ander verhaal: dan presteert de Nokia 9 Pureview simpelweg onder de maat. Daarbij biedt de concurrentie over het algemeen een duidelijk veelzijdiger camerasysteem met meerdere zoomperspectieven, is de videokwaliteit van de Nokia 9 minder goed dan de concurrentie, en is de camera-app op bepaalde vlakken nogal summier. Tot overmaat van ramp is de camerasoftware niet bepaald snel - ongetwijfeld niet geholpen door het feit dat de Nokia 9 Pureview voor iedere opname een grote rekenklus moet voltooien.

Ook als we verder kijken dan de camera kan de Nokia 9 Pureview niet echt overtuigen. Bij het ontgrendelen van het toestel ben je iedere keer gedwongen te wachten op de trage vingerafdrukscanner in het scherm, wat behoorlijk snel gaat irriteren. Het amoled-scherm zelf - nog voorzien van 'ouderwets' brede balken boven en onder - is niet goed gekalibreerd, wat leidt tot een afwijkende kleurweergave. De systeemprestaties van het toestel zijn redelijk, maar ook niet meer dan dat. Voor zeshonderd euro zijn er al genoeg toestellen op de markt met een snellere chip. Problematischer is het vrij kleine opslaggeheugen - zeker als je veel foto's gaat maken - en de tegenvallende capaciteit van de accu, die zich vertaalt in een korte looptijd in al onze accutests.

Al met al is de Nokia 9 eerder een curiosum dan een aanrader. Misschien herhaalt de geschiedenis zich, en kijken we over zeven jaar terug hoe deze Nokia ooit de eerste was, die met 'maar liefst' vijf camera's tegelijk een foto maakte. Voor nu kun je - zelfs als liefhebber van smartphonefotografie - echter nog beter elders terecht.

Design en behuizing

De Nokia 9 Pureview is niet anders opgebouwd dan zoveel andere smartphones die we de afgelopen tijd hebben gezien: de zijkanten bestaan uit aluminium, de voor- en achterkant zijn gemaakt van glas, in dit geval Gorilla Glass 5. Rondom de geheel donkerblauwe behuizing (andere kleuropties zijn er niet) heeft Nokia glimmend zilvergrijze afgeschuinde randjes toegevoegd. Ondanks het gebrek aan een kleurverloop in het glas aan de achterkant hoef je dus niet bang te zijn dat je niet opvalt met dit toestel.

Met 5,99 inch is de schermdiagonaal van de Nokia 9 Pureview net wat kleiner dan die van de meeste concurrenten, die inmiddels de 6 inch (ver) zijn gepasseerd. Daar staat tegenover dat Nokia een minder langwerpig scherm heeft gekozen. Bovendien heeft de Nokia 9 nog altijd vrij forse bezels boven en onder het scherm: de scherm/toestelverhouding bedraagt 79,7 procent, waar sommige concurrenten de 90 procent al benaderen. De fabrikant heeft dus niet gekozen voor een notch, cameragat of uitschuifcamera. Anno 2019 zou je dat haast ouderwets kunnen noemen. Het tekent de lange productieperiode van de Nokia 9; naar verluidt wilde de fabrikant het model vorig jaar al uitbrengen.

Even groot door bredere bezels

Door het minder langwerpige scherm is de Nokia 9 Pureview niet veel kleiner dan de concurrentie met een groter scherm. Sterker nog: met 75 mm is het toestel zelfs een stukje breder dan de Xiaomi Mi 9, OnePlus 7 en Galaxy S10+, alle uitgerust met 6,4 inch-paneel. De grotere bezels boven en onder maken dat de Nokia 9 ook niet veel korter is dan de concurrentie. Wie specifiek op zoek is naar een kleiner topmodel smartphone, hoeft de Nokia 9 al met al niet te overwegen.

Doordat het schermpaneel van de Nokia 9 vlak is, zijn de randen wat minder spits dan bij sommige andere topmodellen smartphones van dit moment, voorzien van een gekromd oled-paneel. Ook de afgeschuinde in plaats van afgeronde randen van het metalen frame verschaffen lekker veel grip. De glasplaten en het frame sluiten overal netjes op elkaar aan, waarbij de glasplaat aan de achterkant een kromming bevat. Aan de voorkant zit zogenoemd 2,5D-glas; daarbij lopen alleen de randen van de glasplaat richting het frame iets toe.

De bovenste bezel van de Nokia 9 Pureview bevat de gebruikelijke componenten die we daar aantreffen (of aantroffen, nu steeds meer toestellen het zonder doen): een oorspeaker, de frontcamera en een set sensoren. Je kunt die alle duidelijk zien zitten omdat Nokia ook de bezels heeft uitgevoerd in dezelfde donkerblauwe kleur als de rest van het toestel. De fabrikant heeft bovendien nog genoeg lege ruimte gezien om in zilvergrijze letters zijn merknaam te vermelden.

Strakke achterkant zonder camerabobbel

Blikvanger van de Nokia 9 Pureview is natuurlijk het bijzondere camerasysteem met vijf lenzen aan de achterkant. Nokia verdient een pluim voor de manier waarop dat in het toestel verwerkt zit: zien we bij zowat alle concurrenten een camerabobbel, liggen de vele lenzen van de Nokia 9 Pureview volkomen vlak met de achterkant. Je kunt de Nokia 9 daardoor zonder gewiebel op tafel leggen en hoeft ook niet bang te zijn dat het uitstekende cameragedeelte extra snel krassen oploopt. Aan de andere kant worden de vijf lenzen niet extra beschermd; alleen om de flitser zit een metalen ring, die echter niet uitsteekt ten opzichte van de achterkant, maar iets verzonken ligt.

Door de volledig vlakke achterkant maakt de Nokia 9 Pureview een strakke indruk, ondanks de vele camerahardware die in het toestel verstopt zit. We treffen onder de camera enkel het logo van de fabrikant, plus het 'Android One'-opschrift van Google. De verplichte opschriften als de CE-markering zijn zodanig aangebracht dat ze in veel omstandigheden niet leesbaar zijn, waardoor de minimalistische vormgeving niet wordt verstoord.

Features en aansluitingen

Net als veel andere high-end toestellen van het moment zit de vingerafdrukscanner van de Nokia 9 Pureview in het scherm verwerkt. Zoals gebruikelijk gaat het om een optisch exemplaar. Een optische sensor gebruikt het licht van het amoled-scherm om een plaatje van de vingerafdruk te maken en te vergelijken. Bij een ultrasoon exemplaar, door Samsung gebruikt in de S10-serie, hoeft het scherm niet op te lichten, waarbij een dergelijke sensor ook wat minder gevoelig is voor vochtige of vuile vingers.

Trage vingerafdrukscanner

Een vingerafdrukscanner in het scherm heeft als eigenschap dat de sensorzone op de voorkant zit, wat sommige mensen zullen prefereren boven een vingerafdruksensor aan de achterkant (of zijkant, zoals we bij enkele toestellen zien). Bij de Nokia 9 Pureview zit de sensorzone op ongeveer een derde van de hoogte van het scherm vanaf de onderkant. De meeste andere toestellen plaatsen de vingerafdrukscanner verder naar onderen. De hoge plaatsing van de vingerafdruksensor is in praktijk geen probleem om de sensor goed te kunnen bereiken. Wel komt het icoon voor het ontgrendelen van het toestel vaak plompverloren over notificaties heen te staan. Dat voelt wat onaf.

Kort na de lancering van de Nokia 9 Pureview kwamen er klachten van kopers die het toestel met een pakje kauwgum konden ontgrendelen, wat vragen oproept over de veiligheid. De fabrikant heeft inmiddels een software-update uitgebracht om het probleem te verhelpen. Tijdens onze testperiode kwamen we inderdaad niet 'onterecht' binnen, maar kennelijk is de verbeterde nauwkeurigheid ten koste gegaan van de snelheid. We zien ook bij concurrenten met een vingerafdrukscanner in het scherm, dat de ontgrendeling niet zo snel verloopt als bij een toestel met een traditonele capacitieve vingerafdruksensor van de laatste generatie. De Nokia 9 reageert echter nog trager. In het beste geval duurt het nog meer dan een halve seconde voordat het lockscreen verdwijnt en het toestel klaar is voor gebruik. Er treden redelijk vaak fouten op bij het herkennen van je vinger, waarbij je sowieso vrij hard moet drukken op het scherm om de herkenning te laten slagen. Bovendien is de sensorzone behoorlijk klein, waardoor je sneller net verkeerd drukt. Zeker bij een in het scherm verwerkte sensor is dat van belang, omdat er geen overgang is die je vinger automatisch op de sensor geleidt. Het is teleurstellend dat Nokia aan dit onderdeel te weinig aandacht heeft besteed, gezien je de vingerafdrukscanner in het dagelijks gebruik zoveel gebruikt.

3,5 mm-jack ontbreekt

De rechterkant van het frame van de Nokia 9 Pureview bevat de smalle tuimelknop voor het volume met daaronder de powerknop. Beide knopjes zijn voorzien van een bij het frame passende glimmend afgeschuinde afwerking, vertonen geen speling en bieden een lichte feedback. De linkerkant van de Nokia 9 Pureview is geheel leeg. Bovenaan treffen we het uitprikbare laatje voor twee nanosimkaarten. Helaas past er geen microsd-kaartje in, waardoor je het met de ingebouwde 128 GB opslag zult moeten doen. Onderaan vinden we tot slot de usb-c aansluiting geflankeerd door een speakergrille en een microfoon. We missen helaas een 3,5 mm-uitgang voor een hoofdtelefoon. Ook op steeds meer high-end concurrenten ontbreekt de aansluiting. Bij de Nokia 9 Pureview is het gebrek aan een 3,5 mm-jack zeker saillant omdat de meegeleverde oordopjes wél zijn voorzien van een dergelijke aansluiting. Om de koptelefoon met het toestel te kunnen gebruiken moet je zodoende de eveneens meegeleverde adapter plaatsen.

Helaas dubbelt de oorspeaker niet meteen als tweede luidspreker naast het exemplaar dat zich aan de onderkant bevindt. Je moet het bij de Nokia 9 Pureview dus doen met monogeluid. De geluidskwaliteit valt bovendien tegen: het geluid klinkt hol, met 'scherpe' hoge tonen, geen bas en een gebrek aan detail. Natuurlijk kun je van een speaker van een smartphone geen wonderen verwachten, maar zeker in dit segment zijn er toestellen die duidelijk beter klinken.

Niet bespaard op bestendigheid

Over het algemeen zijn topmodellen smartphones voorzien van een IP-rating, die een bepaalde bestendigheid tegen omgevingsinvloeden garandeert. De Galaxy S9- en S10-reeksen, de iPhone Xs (Max), Huawei Mate 20 Pro en P30 Pro en LG's G8 en V40 ThinQ zijn bijvoorbeeld voorzien van een IP68-certificering, waarmee de toestellen 30 minuten in 1,5 meter diep water moeten kunnen doorbrengen zonder stuk te gaan.

In het prijssegment van de Nokia 9 Pureview is een IP-rating echter minder veelvoorkomend; waterdichtheid is een van de eerste dingen waarop bij de goedkopere high-end toestellen wordt bespaard, zoals we zien bij de Xiaomi Mi 9 en OnePlus 7 (Pro). Dat wil niet zeggen dat er bij die toestellen geheel geen rekening is gehouden met waterbestendigheid; OnePlus liet zijn nieuwste topmodel bijvoorbeeld demonstratief in een emmer water vallen om dat te laten zien. Officiële IP-classificaties op basis van een gestandaardiseerd onderzoek bestaan echter niet zonder reden en daarom is fijn dat Nokia voor de 9 Pureview wél een IP-rating in de wacht heeft gesleept: IP67. Die gaat net wat minder ver dan de IP68-classificatie van de duurdere concurrentie - voor IP67 moet een toestel 30 minuten op 1 meter diepte kunnen overleven.

Software: Android One

HMD produceert alleen smartphones met Android One en het topmodel is geen uitzondering. De Nokia 9 Pureview is daarmee een van de meest luxe toestellen met de 'schone' Android-versie die je kunt kopen - de Google Pixel-reeks is het bekendste alternatief. Smartphones die in het Android One programma van Google zijn opgenomen draaien een versie van Android zonder fabrikantschil eroverheen, zoals One UI, EMUI of ColorOS.

Het voordeel van Android One is dat je sneller en langer van besturingssysteem- en beveiligingsupdates wordt voorzien omdat deze in handen zijn van Google zonder tussenkomst van de smartphonefabrikant. Wanneer je een smartphone hebt van een fabrikant die een eigen skin hanteert ben je afhankelijk van de goede wil van de desbetreffende fabrikant voor je updates. De updates van Google moeten dan namelijk eerst door de fabrikant worden toegepast in de eigen skin, en zelfs als de fabrikant dat doet kost dat natuurlijk altijd de nodige tijd. Android One smartphones krijgen gegarandeerd voor de duur van twee jaar systeemupdates en drie jaar beveiligingspatches van Google. Dat is zelfs in het high-end segment nog niet gegarandeerd, hoewel het voordeel van Android One voor wat betreft updates in het echte budgetsegment allicht groter is.

Android Pie: Design en features

De negende iteratie van het Android besturingssysteem werd door Google op 7 maart 2018 aangekondigd, waarbij het direct de eerste developer preview beschikbaar stelde. Diverse bèta-versies later werd uiteindelijk op 6 augustus 2018 Android 9 Pie officieel gereleaset. Zoals bij elke nieuwe versie van Android het geval is biedt Android 9 Pie een hele serie verbeteringen en veranderingen ten opzichte van de voorganger Android 8 Oreo. Daarbij gaat het zowel om het design van de launcher, homescreen en menu’s als om aanpassingen in het OS zelf.

Wie kijkt naar het design van Android 8 Oreo en 9 Pie ziet niet direct wereldschokkende, maar desalniettemin zichtbare veranderingen. Zo is de klok van de rechterkant naar de linkerzijde van de systeembalk verhuisd, heeft het snelle instellingen menu een zichtbare make-over gekregen en popt de volumebalk nu verticaal naast de fysieke knoppen op tijdens de bediening. Verder zien we een verbeterde nachtmodus waarmee je ogen minder belast worden, laat het always-on-display nu het accupercentage zien en zijn de notificaties verder verbeterd en uitgebreid. Aan de power-opties – die verschijnen bij het ingedrukt houden van de aan/uit-schakelaar – is een screenshotfunctie toegevoegd.

Gebarenbesturing, 'adaptive battery' en 'Digital Wellbeing'

Een van de belangrijkste nieuwe features in Android 9 Pie is de zogenaamde adaptive batterymodus, oftewel de aanpasbare accu optie. Het idee hier achter is in feite hetzelfde als bij de adaptive brightness functie, waarbij de helderheid van het scherm automatisch wordt aangepast aan het omgevingslicht. De adaptive battery functie gaat efficiënter om met het stroomverbruik door apps die de gebruiker waarschijnlijk zal gaan gebruiken prioriteit te geven.

Eveneens nieuw zijn diverse opties die je hebt om je toestel te benaderen via gebaren. Zo kan je in Android 9 Pie bijvoorbeeld het zo instellen dat je met een korte swipe van de onderzijde van het scherm openstaande applicaties, vijf snelkoppelingen en de Google searchbar ziet verschijnen. Daarmee is de navigatiebalk nu standaard ook veranderd in een horizontaal scrollable balk met standaard enkel een back-toets aan de linkerkant en een dik, wit streepje als start-toets in het midden. De recent gebruikte apps die je via de korte verticale swipe kunt oproepen zijn nu horizontaal gepositioneerd en zijn uiteraard nog steeds zowel scroll- als swipebaar. Het geheel is daarmee behoorlijk vergelijkbaar met hoe Apple dit in iOS aanpakt.

Tenslotte is Google’s eigen Digital Wellbeing app nog het vermelden waard. Met deze app kan je dieper inzicht verkrijgen in het gebruik van je smartphone, met diverse statistieken over app-gebruik, surfgedrag en belgewoonten. Met deze informatie kan je desgewenst je smartphonegebruik aanpassen en middels de app zelfs beperken.

Beeldscherm

Het beeldscherm van de Nokia 9 Pureview meet 5,99 inch van hoek tot hoek, wanneer je de kleine afrondingen buiten beschouwing laat. De diagonaal van het scherm is daarmee iets kleiner dan die van veel high-end concurrenten, inmiddels uitgerust met een 6,1 inch tot 6,7 inch schermpaneel. Het 'P-oled'-scherm is afkomstig van LG Display en heeft een relatief hoge resolutie van 2880 x 1440 pixels, wat gecombineerd met de beperkte schermdiagonaal een hoge pixeldichtheid van 538 ppi oplevert. Daarbij moeten we wel opmerken dat ook LG een Pentile-pixelindeling toepast, waarmee een derde minder subpixels beschikbaar zijn dan bij een normaal lcd-scherm met dezelfde pixeldichtheid. Door de hoge pixeldichtheid zijn de negatieve bij-effecten als een zichtbaar 'schaakbordpatroon' of een gekleurde rand rondom contrastrijke overgangen bij normaal gebruik vrijwel niet zichtbaar.

Schermmetingen

Uiteraard zijn we benieuwd hoe het beeldscherm van de Nokia 9 Pureview zich in de praktijk verhoudt tot de high-end concurrentie, maar ook vergelijken we het toestel graag met modellen die voor ongeveer hetzelfde bedrag in de winkelschappen te vinden zijn. Zoals gebruikelijk hebben we het paneel van het toestel daartoe doorgemeten met onze X-Rite i1 Display Pro colorimeter in combinatie met de SpectraCal CalMAN 2018 analysesoftware.

In de onderstaande grafieken herken je de Nokia 9 Pureview aan een rode kleur. We vergelijken het toestel met andere high-end toestellen van dit moment, zowel modellen die qua prijs meedoen in het absolute topsegment (zoals de Galaxy S10+, iPhone Xs Max en Huawei P30 Pro) als toestellen die zich qua prijsstelling rond de Nokia 9 Pureview begeven (bijvoorbeeld de Xiaomi Mi 9 en OnePlus 7). Je herkent de laatste groep toestellen aan een gele kleur.

De maximale piekhelderheid van het scherm van de Nokia 9 Pureview bedraagt in de standaardmodus liefst 1000 cd/m², uitgaande van een patchgrootte van 33 procent. Dat is meer dan alle andere toestellen die we tot nu toe hebben doorgemeten, al kan het scherm van de Galaxy S10+ die helderheid wel behalen bij een kleinere hoeveelheid wit in beeld. Met 2,16 cd/m² is de minimale helderheid van de Nokia 9 wel wat hoger dan de Galaxy S10-toestellen, al is het evengoed nog een prima resultaat. We hebben op deze pagina geen grafieken opgenomen voor het contrast, want dat is bij de Nokia 9 zoals bij zoveel high-end modellen oneindig. Oled-schermen kunnen pixels die zwart moeten zijn immers geheel uitschakelen, waardoor ze totaal geen licht meer geven.

De schermkalibratie van de Nokia 9 Pureview stelt teleur. Standaard wordt het brede kleurbereik ingeperkt om alleen het sRGB-gamut af te dekken, zoals we ook verwachten, maar de fabrikant heeft de kleuren te ver teruggeregeld. Het kleurbereik komt uit op 94 procent van sRGB. Vooral rood heeft te weinig verzadiging, wat tot uitdrukking komt in een kleurafwijking (dE2000) boven de 9 voor die kleur. De gemiddelde kleurafwijking komt uit op 4,7 en dat is ook niet om over naar huis te schrijven. De gemiddelde grijsafwijking is eveneens hoog: 6,1, slechter dan vrijwel alle andere geteste modellen in dit prijssegment. Oorzaken zitten hem in een te hoge kleurtemperatuur (7188 K, waardoor grijstinten te blauw worden vertoond) en een afwijkend gammaverloop, waarbij de gemiddelde gammawaarde uitkomt op 2.65, wat wil zeggen dat grijstinten duidelijk donkerder worden afgebeeld dan bedoeld.

Sommige toestellen bieden in de standaardmodus een tegenvallende kalibratie, maar zijn met een eenvoudige aanpassing in het instellingenmenu in staat tot een nauwkeuriger weergave. De Nokia 9 Pureview behoort daar helaas niet toe. In het onderdeel 'PureDisplay' kun je kiezen uit drie verschillende schermmodi: 'Standaard', 'Bioscoop', en 'Levendig', waarbij de schermmodus in de vierde optie ('Dynamisch') automatisch wordt aangepast op de content. In de modus 'Levendig' lijkt het scherm als enige zijn volledige kleurbereik te laten zien, dat behoorlijk breed is. We meten 115 procent van DCI-P3, waarbij het scherm met name groene tinten nog verzadigder kan tonen. Opnieuw is de grijsafstelling onder de maat, met een kleurtemperatuur van bijna 8000 K en een afwijkende gammacurve. De stand 'Bioscoop' lijkt op de standaardmodus, behalve dat het kleurbereik nu meer overeenkomt met DCI-P3. Ook in deze stand is het kleurbereik van het scherm te ver ingeperkt - de DCI-P3-dekking bedraagt 86 procent, met vooral in de kleur rood weer te weinig verzadiging. Grijstinten zijn opnieuw te blauw en gemiddeld genomen te donker.

HMD heeft kortom gekozen voor een technisch prima scherm, maar heeft voor wat betreft de afstelling nog een lange weg te gaan. Ook de goedkopere Nokia-toestellen blinken niet uit op het vlak van kleurafstelling van het scherm. In het lagere segment zien we dat vaker, maar voor het bedrag waarvoor de Nokia 9 Pureview wordt verkocht, verwachten we wel een betere schermkalibratie.

Camera: Techniek en hardware

De laatste jaren zijn er grote stappen gezet in de manier waarop de door een smartphone verzamelde lichtinformatie wordt verwerkt tot een foto – de verzamelterm voor de rekentrucs die fabrikanten tegenwoordig gebruiken is computational photography. Moderne smartphones nemen niet meer één foto wanneer je afdrukt: de camerasensor wordt snel achter elkaar een paar keer uitgelezen. Doordat iedere opname een andere belichting heeft, wordt meer informatie in lichte en heldere delen van de scène verzameld.

HMD heeft voor de Nokia 9 Pureview vol ingezet op dit principe, maar kiest voor een iets andere benadering dan de concurrentie: meerdere camerasensoren die tegelijk worden uitgelezen. Het camerasysteem werd ontwikkeld in samenwerking met het Amerikaanse bedrijf Light, dat in 2017 al een losse camera met 16 lenzen en sensoren uitbracht. Dat apparaat, de Light L16, bood lenzen met verschillende brandpuntsafstanden om zo een stukje te kunnen 'inzoomen' en 'uitzoomen', waarbij telkens informatie van tien van de zestien 13 megapixelsensoren werd gecombineerd tot één foto van maximaal 80 megapixel, afhankelijk van de 'zoominstelling'. Tevens bood de L16 de mogelijkheid om kunstmatige onscherpte toe te voegen aan de foto, gelijk aan het bokeh-effect dat je tegenwoordig op veel smartphones met meerdere camera's aantreft.

Vijf primaire camera's

Het camerasysteem van de Nokia 9 Pureview is in feite een kleinere, versimpelde versie van de technologie in de Light L16. De vijf camera's aan de achterzijde van het Nokia-toestel zijn ditmaal voorzien van 12 megapixel-sensoren, met daarvoor een f/1.8-lens. Alle lenzen hebben een gelijke brandpuntsafstand, waarmee ze ongeveer hetzelfde 'zien'. Dat betekent dat 'inzoomen' zonder veel kwaliteitsverlies niet mogelijk is; 'uitzoomen' kan sowieso niet. Dat is een belangrijke beperking. Concurrerende smartphones in dit segment bieden vrijwel allemaal een aparte groothoeklens, een 'zoomlens' of beide, waardoor je veel flexibeler bent in je compositie.

Twee van de vijf camera's van de Nokia 9 Pureview - te weten de middelste en onderste camera in de camera-opstelling - fotograferen in kleur, terwijl de overige drie sensoren niet zijn voorzien van een kleurenfilter en zodoende enkel zwart-wit vastleggen. Voordeel aan het weglaten van een kleurenfilter is dat de lichtgevoeligheid van de camera erdoor verbetert, omdat het filter veel licht tegenhoudt. Eerder paste bijvoorbeeld Huawei hetzelfde trucje toe in zijn P20 Pro, die was voorzien van een aparte zwartwitcamera. Wat opvalt, is dat geen van de camera's van de Nokia 9 is voorzien van OIS. Dat zal een deel van de verklaring vormen waarom er geen camerabobbel nodig is, maar leidt er wel toe dat het toestel minder lange sluitertijden kan gebruiken voordat de foto bewogen wordt. Evengoed claimt HMD een verbetering in lichtgevoeligheid van 2,9 keer ten opzichte van een 'normale' smartphonecamera.

240 megapixels per foto

Doordat de Nokia 9 gebruikmaakt van meerdere camera's bij het fotograferen en per sensor ook nog snel achter elkaar meerdere opnamen kan maken, zoals de concurrentie, wordt een enorme hoeveelheid beeldinformatie verzameld - per foto maximaal 240 megapixels aan data, aldus de fabrikant. Een normale smartphone-soc is niet geschikt voor het verwerken van zoveel data - laat staan voor het aansturen van vijf verschillende camera's tegelijkertijd. Daar komt de technologie van het bedrijf Light weer bij kijken: een speciale ASIC rekent de beeldinformatie achteraf aan elkaar tot één foto. Deze 'Lux Capacitor' verzorgt tevens de aansturing van de vijf camera's.

Kijken we nog even naar de camera-opstelling aan de achterzijde van de Nokia 9, dan zien we naast de vijf cameralenzen nog twee andere openingen in het glas aan de achterkant. Een daarvan dient voor de flits - een exemplaar met meerdere ledjes met iets andere kleurtemperatuur, zoals we overigens wel vaker zien. Achter de andere opening zit een zogenoemde time-of-flight-sensor, in feite nóg een camera. Daarmee kan ook de Nokia 9 een dieptekaart maken van de omgeving voor het toevoegen van een bokeh-effect. Dat zien we tegenwoordig vaker, maar de Nokia 9 Pureview moet diepte flink nauwkeuriger kunnen vastleggen, waarbij de dieptekaart veel meer lagen bevat.

Camera: Functionaliteit en vergelijkingtest

De camera-app van de Nokia 9 lijkt op de app die we ook op de goedkopere Nokia-toestellen aantreffen. De interface oogt met zijn vele vette, monochrome iconen aan de linkerkant van het previewbeeld nogal druk. Naast mogelijkheden als een 'bothie' (een selfie en een foto met de achtercamera tegelijkertijd) die je ook op andere Nokia-toestellen aantreft, vinden we specifiek voor de 9 Pureview ook de functie om 'diepte' in- en uit te schakelen, waarover verderop meer.

Camera-app mist snelheid

Opvallend gezien de gebruikersgroep die Nokia voor ogen heeft, is de Pro-modus van de camera-app behoorlijk summier. Het simpele scherm mist bijvoorbeeld focusinstellingen, een histogram of hulplijnen. Ook het instellingenmenu is niet al te uitgebreid. Op het vlak van cameramodi treffen we de meeste gebruikelijke functies, maar de aparte nachtmodus die we nu bij steeds meer high-end concurrenten zien, ontbreekt bij de Nokia 9. Tot slot merkten we tijdens gebruik van de camera dat de preview een opvallend lage kwaliteit heeft, waarbij highlights een solarisatie-effect vertonen. Het voorbeeld van andere toestellen sluit beter aan bij de geproduceerde foto's.

Qua snelheid gooit de camera-app van de Nokia 9 geen hoge ogen. Van het opstarten van de app tot het overschakelen tussen de verschillende modi – zoals gebruikelijk via tabbladen – verloopt het gebruik van de camera over het algemeen verre van soepel. Het maken van een foto gaat gepaard met enige sluitervertraging. Tijdens het fotograferen wordt de Nokia 9 behoorlijk warm. Het toestel moet immers voor iedere foto een grote hoeveelheid beeldinformatie aan elkaar rekenen. Dat gebeurt gelukkig op de achtergrond; tijdens het maken van foto's hoef je dus niet steeds te wachten. Wel duurt het een aardige poos voordat je het eindresultaat kunt bekijken in de galerij. Zelfs voor één foto moet je al secondenlang wachten. Voor snelle kiekjes is de Nokia 9 dus niet de beste keus.

Vergelijkingstest: Nokia 9 versus S10+, P30 Pro en Mi 9

Voor de primaire camera's voeren we zoals gebruikelijk onze vergelijkende cameratest uit met een vast referentietoestel. Op dit moment gebruiken we daarvoor de camera van de Samsung Galaxy S10+, wat ons betreft op dit moment een van de beste camera's die in een smartphone te vinden is. Dit keer hebben we naast de S10+ ook de Huawei P30 Pro meegenomen, een high-end toestel dat zich onder andere onderscheidt door zijn zeer lichtgevoelige camera, alsmede de Xiaomi Mi 9, die qua prijs meer vergelijkbaar is met de Nokia 9 Pureview. Voor zowel de S10+ als de P30 Pro geldt dat ze duidelijk duurder zijn dan de Nokia 9 Pureview.

De onderstaande foto's zijn zoals gebruikelijk geschoten met alle instellingen op de standaardwaarden (tenzij anders vermeld). Bij de Nokia 9 Pureview hebben we de dieptefunctie uitgelaten (wat voor deze foto's weinig verschil maakt, gezien we niet achteraf een bokeh-effect willen toevoegen). Deze bespreken we verderop apart.

We nemen de eerste foto altijd in onze fotostudio met het licht uit, de flitser gedwongen uit en de deur op een kier. Het resultaat van de Nokia 9 is wel even schrikken: ten opzichte van de concurrentie is de foto erg donker, ruizig en met weinig detail. De schaduwen lopen helemaal dicht door de onderbelichting. De weinig effectieve ruisreductie draagt bij aan een nogal vlekkerig eindresultaat, waarbij rondom de kleine kier tussen gordijn en raam lelijke overgangen te zien zijn.

Met de flitser ingeschakeld produceert de Nokia 9 juist de lichtste foto van het kwartet. Dat heeft wel het gevolg dat er enkele uitgebeten hooglichten ontstaan waar geen enkel detail meer in te vinden is. We prefereren de wat vlakkere belichting van de concurrentie. Ook nu is de foto van de Nokia 9 niet het gedetailleerdst; opnieuw zien we lelijke artefacten rondom contrastrijke overgangen. De ruisreductie gaat in de rechter onderhoek de mist in; het kleed verwordt daar tot een soepachtige brij van pixels.

De tafel met de kranten is recent verplaatst, waardoor deze nu vooral wordt verlicht door enkele lampen. De Nokia 9 weet de stoffen textuur van het kleed erg goed te vangen; de weliswaar geavanceerde ruisreductie van de Galaxy S10+ strijkt de plooien figuurlijk al te glad. Wat wel opvalt is dat de foto van de Nokia 9 niet overal even scherp is: het magazine aan de linkerkant bevat een stuk minder detail. Mogelijk is dat een bij-effect van het samenvoegen van informatie van meerdere sensoren.

Buiten aangekomen zien we dat Nokia kiest voor een relatief vlakke maar ook natuurlijke kleurweergave. De Galaxy S10+ is daarin een tegenpool: die zet kleuren en contrasten graag een beetje aan om een spectaculaire foto te produceren. Het Nokia-toestel legt de kleur van de bakstenen van ons redactiegebouw realistischer vast. Ondanks de vele beeldinformatie valt het detail in de foto opnieuw tegen, waarbij het ruisreductiealgoritme zich verslikt in de rolluiken aan de linkerkant van de gevel. Het Nokia-toestel lijkt een dosis extra verscherping toe te passen in een poging de foto gedetailleerder te laten lijken dan hij is, maar dat is vooral ongewenst. De Galaxy S10+ en vooral de P30 Pro en Mi 9 leggen veel meer fijne details vast.

In contrastrijke situaties is het dynamisch bereik van de camera zoals beloofd niet slecht, waarbij de Huawei P30 Pro op dat punt regelmatig zijn meerdere in de Nokia 9 Pureview moet erkennen, maar in verhouding tot de Galaxy S10+ en de Mi 9 weet de Nokia 9 Pureview zich minder te onderscheiden. Die twee concurrenten kiezen bovendien voor een sterkere vorm van tonemapping, wat een sprekender plaatje oplevert. Wat verder nog opvalt is dat de Nokia 9 Pureview af en toe last heeft van behoorlijke vignettering - een afname van helderheid in de hoeken. Daar heeft tot op zekere hoogte iedere camera last van, maar het Nokia-toestel wat ons betreft meer dan wenselijk.

We hebben de vier toestellen 's avonds meegenomen naar buiten, om de fotokwaliteit in het donker goed te beoordelen. In tegenstelling tot de Nokia 9 zijn de S10+, Mi 9 en P30 Pro alle drie uitgerust met een aparte nachtmodus, waarbij het toestel enkele seconden lang licht verzamelt en het resultaat vervolgens aan elkaar wordt gerekend tot een scherpe foto (zonder statief). We hebben die stand voor het nemen van deze foto's ook ingeschakeld.

Plat gezegd kan de Nokia 9 ‘s nachts geen potten breken. Er zijn middenklassetoestellen die onder deze omstandigheden nog betere foto's weten te produceren. Door het hardhandige ruisreductiealgoritme en de grote hoeveelheid ruis worden vegetatie en fijne details samengesmeerd tot een vage contour. Bijster lichtgevoelig blijkt de camera ook niet, ondanks de speciale zwartwitsensoren zonder kleurenfilter. Dat is terug te zien op de vijfde foto, waarbij de Nokia 9 een volstrekt onbruikbare foto aflevert, waar alle concurrenten het bosje wél in beeld weten te brengen (de Mi 9 nogal vaag en bewogen, maar toch). Ook als we de nachtmodus bij de concurrentie uitzetten, komt er bij alle drie de andere toestellen een betere foto uitrollen.

Nokia slaagt er niet in de informatie van vijf camera’s zodanig samen te voegen dat het eindresultaat een vergroot dynamisch bereik bevat. We zien vaak uitgebeten hooglichten, bijvoorbeeld in de reclameborden in de foto van de winkelstraat, waar de concurrenten de letters meer kunnen kleur meegeven. Uit arren moede schakelt de Nokia 9 vaak de flitser in, ook in situaties waarin het lampje bij lange na niet genoeg bereik heeft om de scène te verlichten.

Diepte-effect

Met zijn TOF-sensor en vele camerasensoren maakt de Nokia 9 (indien je 'Diepte' in de camera-instellingen activeert) een dieptekaart van de omgeving die volgens de fabrikant meer dan duizend lagen kan bevatten. De informatie wordt samen met de foto opgeslagen, zodat je naderhand een bokeh-effect kunt toevoegen. Door een samenwerking met Google kan dat direct vanuit de 'normale' galerij-app en dat is zeker een pre.

Bij een geschikte foto heeft het bewerkvenster een extra slider 'Diepte' die je de sterkte van het bokeh-effect laat kiezen. Tevens kun je simpelweg op een plaats op de foto tikken, om te kiezen welk gedeelte in focus moet blijven. Je moet er daarbij overigens wel rekening mee houden dat het camerasysteem ook nog échte beperkingen heeft voor wat betreft de scherptediepte, dus de focus kan niet geheel ongelimiteerd worden verlegd als voorgrond en achtergrond ver van elkaar af staan.

In vergelijking met de concurrentie produceert de Nokia 9 Pureview een behoorlijk realistisch bokeh-effect. Dankzij de vele dieptelagen die worden geregistreerd verloopt de overgang tussen voorgrond en achtergrond mooi vloeiend. Perfect is de separatie echter ook bij de Nokia 9 niet; kleine details, zoals de naalden van de cactus, worden niet helemaal correct vervaagd.

In- en uitzoomen

Hoewel de verschillende lenzen van de Nokia 9 Pureview allemaal dezelfde brandpuntsafstand hebben, kan er wel digitaal op het beeld worden ingezoomd. Gezien de grote hoeveelheid verzamelde beeldinformatie zou je kunnen verwachten dat dat gepaard gaat met minder kwaliteitsverlies dan gebruikelijk, maar dat is helaas niet het geval. Foto's genomen in één van de twee zoomstanden ('2x' of '5x') zijn niet gedetailleerder dan een naderhand in een fotobewerkingsprogramma opgeblazen 'normale' foto, en vertonen lelijke verscherping die het gebrek aan detail niet kan verbloemen.

Door het gebrek aan een groothoeklens kan er met de Nokia 9 Pureview sowieso niet worden 'uitgezoomd' ten opzichte van het beeld van de primaire camera.

Video-opnames

De videomodus van de Nokia 9 biedt weliswaar de optie om te filmen in hdr, maar mist een mogelijkheid om filmpjes met 60 beelden per seconde vast te leggen. De meeste andere high-end smartphones hebben die mogelijkheid wel (de Huawei P30 Pro alleen in full hd, de S10+ en Mi 9 ook in 4K). Kijkend naar de beelden valt op dat Nokia opnieuw kiest voor een 'vlakke' weergave, waar de S10+ en Mi 9 een contrastrijker shot afleveren. Dat is voor de nabewerking overigens wel handig. Tegenvallend is opnieuw het detailniveau. Tevens biedt de Nokia 9 niet zo'n goede stabilisatie als de S10+ en P30 Pro, waardoor beelden die lopend met het toestel zijn geschoten een nogal schokkerige indruk maken. Daar wreekt zich het gebrek aan hardwarematige optische beeldstabilisatie.

Al met al heeft de Nokia 9 Pureview geen écht slechte camera, maar de concurrentie in dit segment doet het simpelweg beter. Natuurlijk zijn er mogelijkheden waarop het resultaat nog kan worden verbeterd. Zo kun je met het toestel ook fotograferen in RAW, en de digitale negatieven zelfs op het toestel nabewerken. Zodoende omzeil je de tegenvallende ruisonderdrukking, kun je naderhand de belichting verbeteren en meer detail uit schaduwen en highlights halen. Punt is wel dat veel andere high-end toestellen de mogelijkheid om in RAW te schieten inmiddels ook bieden. De Samsung Galaxy S10+ en de Huawei P30 Pro kunnen het zelfs vanuit de eigen camera-app, zoals ook bij de Nokia 9 Pureview mogelijk is. Een uniek voordeel voor Nokia kan dat dus niet worden genoemd. Specifiek voor de Nokia 9 (zonder uitbreidingsslot voor een microSD-kaartje en met niet meer dan 128 GB geheugen) heeft schieten in RAW bovendien het nadeel dat het veel meer opslag kost.

Hardware en systeemprestaties

Waar we tegenwoordig de nodige toestellen tegenkomen die zijn uitgerust met de nieuwe Qualcomm Snapdragon 855-SoC, vinden we in de Nokia 9 Pureview nog de voorganger terug: de Snapdragon 845. Vervaardigd op het 10nm LPP procedé heeft de Qualcomm 845 Kryo 385-cores als kloppend hart. Dat zijn semi-custom Qualcomm-cores gebaseerd op de Arm-architectuur. Deze octacore processor is opgebouwd uit twee clusters: vier snelle Arm Cortex A75-kernen en vier energiezuinige Arm Cortex A55 cores. Het geheel wordt gecomplementeerd door de Adreno 630 gpu.

In het high-end segment was de Snapdragon 845 lange tijd alomtegenwoordig, maar dit jaar beloven er niet heel veel nieuwe toestellen meer uit te komen met de chip. De Snapdragon 855 biedt immers flink hogere cpu-prestaties dan zijn voorganger, waarbij ook nog een snellere gpu aanwezig is en de chipset zuiniger kan zijn door een kleiner productieprocedé. Apple en Huawei hebben al maanden toestellen met hun eigen recentere SoC op de markt, respectievelijk de A12 en de Kirin 980, terwijl ook de Samsung Galaxy S10-serie is voorzien van een nieuwere soc, de Exynos 9820 uit Samsung's eigen stal.

Ook een jaar na de introductie is de Snapdragon 845 nog een behoorlijk snelle chipset, maar ergens is het wat vreemd om een nieuw topmodel aan te schaffen met een 'oud' binnenwerk. Behalve uitlopende topmodellen vinden we de Snapdragon 845 nu vooral nog terug in het lagere middensegment in toestellen als de Xiaomi Pocophone F1 en Black Shark - die zijn al verkrijgbaar voor minder dan 400 euro.

Benchmarks cpu-prestaties: Geekbench 4.1, PCMark Work 2.0

Tijd voor een praktijktest. Geekbench test de snelheid van het cpu-gedeelte van de soc. Zoals verwacht zet de Nokia 9 geen topscore neer. Een paar maanden geleden had deze grafiek er ongetwijfeld heel anders uitgezien, maar inmiddels zijn er de nodige nieuwe toestellen ingestroomd met een snellere chipset. Hoewel de meeste van die smartphones zich in een hoger prijssegment begeven, zijn er inmiddels ook al voor (minder dan) 600 euro toestellen beschikbaar met de snellere Snapdragon 855-SoC, bijvoorbeeld de Xiaomi Mi 9, OnePlus 7 en Asus Zenfone 6.

In de onderstaande grafieken herken je de Nokia 9 Pureview aan een rode kleur. We vergelijken het toestel met andere high-end toestellen van dit moment, zowel modellen die qua prijs meedoen in het absolute topsegment (zoals de Galaxy S10+, iPhone Xs Max en Huawei P30 Pro) als toestellen die zich qua prijsstelling rond de Nokia 9 Pureview begeven (bijvoorbeeld de Xiaomi Mi 9 en OnePlus 7). Je herkent de laatste groep toestellen aan een gele kleur.

In de PCMark 2.0 Work-benchmark, die een realistischer indruk geeft van de real-world performance, levert de Nokia 9 relatief gezien een wat betere score. We zien de met Exynos en Kirin uitgeruste concurrentie hier wat terugvallen, terwijl Apple-toestellen in deze grafiek sowieso ontbreken omdat deze benchmark niet geschikt is voor iOS.

Benchmarks grafische prestaties: 3DMark Sling Shot Extreme

Met de benchmark 3DMark Sling Shot Extreme gaan we na hoe de Nokia 9 scoort op het vlak van de grafische prestaties. De Adreno 630 was geen slechte gpu en kan ook een jaar na dato de concurrentie aan met de gpu's in hedendaagse Exynos 9820 en Kirin 980-chipsets - vooral van de laatste weten we, dat de gpu het zwakke punt is. Zoals echter ook duidelijk wordt uit de grafiek, is de Adreno 640 in de nieuwe Snapdragon 855 wel weer een pak sneller - het prestatieverschil met de Mi 9 beloopt zo'n 20 procent. De Apple A12, voorzien van Apple's zelfontworpen gpu-gedeelte, blijkt in één van de tests nog beduidend rapper.

Werk- en opslaggeheugen, connectiviteit

Waar je veel andere smartphones kunt bestellen in meerdere kleuren en opslagvarianten, is de Nokia 9 Pureview er in precies één uitvoering: donkerblauw, met 6 GB werkgeheugen en 128 GB opslag. Dat is in dit prijssegment min of meer voldoende, maar meer ook niet. De gelijkgeprijsde OnePlus 7 is bijvoorbeeld uitgerust met 8 GB aan RAM, terwijl dubbel zoveel opslag aanwezig is. Hoewel je het verschil tussen 6 GB en 8 GB werkgeheugen voorlopig niet snel zult merken, had de opslag wat ons betreft echt rianter gemogen, zeker omdat een microSD-slot voor uitbreiding onbreekt. Nokia zet de 9 Pureview in de markt als camerasmartphone, waarbij je foto's als het even kan ook nog in RAW opslaat. Met 256 GB opslag had je in dat geval beduidend meer speelruimte gehad.

Benchmarks geheugenprestaties: Androbench

Met Androbench testen we de snelheid van het interne opslaggeheugen. Dat valt ietwat tegen: in de meeste tests eindigt de Nokia 9 Pureview in de onderste regionen van de grafiek. Zeker de random write-prestaties vallen laag uit.

Connectiviteit

De Snapdragon 845 beschikt over Qualcomms eigen X20 LTE modem, die ten opzichte van de X16 LTE 20% meer prestaties moet leveren. Hiermee kunnen maximale snelheden van 1,2 Gbps (down) en 150 Mbps (up) bereikt worden. De verbindingsmogelijkheden van de Nokia 9 worden verder gecomplementeerd door 802.11ac wifi, nfc en bluetooth 5.0. Niet aanwezig zijn een ir-blaster (om het toestel als afstandsbediening te kunnen gebruiken) en een fm-radio.

Accuduur en opladen

De accuwerktijd van smartphones brengen we met vier benchmarks in kaart, waarbij we de schermhelderheid vastzetten op 250 cd/m². Bij onze eerste test laten we in een eindeloze loop een H.264 hd-videobestand afspelen. Daarnaast draaien we de accutest uit de PCMark 2.0 benchmark, die je kan beschouwen als een simulatie van 'normaal' gebruik. Deze test bestaat uit scrollen door webpagina's, het bekijken van foto's en filmpjes en andere gangbare zaken. Ten slotte voeren we ook nog een test uit waarbij we de smartphone in kwestie door websites laten scrollen tot de accu het opgeeft. Deze test voeren we zowel uit met een 4G als een wifi-verbinding.

Benchmarks accuduur

De Nokia 9 Pureview is wat minder groot dan de concurrentie en dan zitten er ook nog eens vijf camera's (plus frontcamera), een dieptesensor en een flitser in het toestel verwerkt. Niet gek dat de accucapaciteit wat aan de kleine kant is: veel concurrenten bieden meer dan de 3320 mAh van de Nokia 9. De slanke Xiaomi Mi 9 is een van de weinige hedendaagse topmodellen met een lagere accucapaciteit (3300 mAh) en bij dat toestel zagen we dat de looptijd niet het sterkste punt was. Dat doet voor de Nokia 9 Pureview niet veel goeds vermoeden.

Inderdaad blijkt uit onze accutests dat de Nokia 9 een nogal kort uithoudingsvermogen heeft. In alle vier de accutests eindigt het toestel in de onderste regionen van de grafieken. Relatief gezien is de looptijd nog het best bij het uitvoeren van zware taken. Bij webbrowsen via een Wifi-netwerk gaat de smartphone in verhouding met de concurrentie het kortste mee, gehinderd door het amoled-scherm dat onder deze omstandigheden meer stroom verbruikt. De met een lcd uitgeruste Huawei Mate 20, die de beste score neerzet in de vergelijking, gaat bijna driekwart langer mee.

Daarbij moet het toestel van Nokia, zoals vermeld, meer werk verrichten bij het maken van foto's, omdat het toestel veel meer informatie binnenkrijgt. Dat suggereert nog een extra impact op de looptijd van de accu bij het fotograferen, die we in onze standaard accutests echter niet hebben gemeten.

Opladen: Quick Charge 3.0

De Nokia 9 kan zowel bedraad als draadloos worden opgeladen. In het eerste geval is er bovendien ondersteuning voor Qualcomm Quick Charge 3.0, waarbij met maximaal 18 W kan worden opgeladen. Een geschikte adapter wordt gelukkig meegeleverd in de doos. Veel concurrenten zijn inmiddels echter overgestapt op zelfontwikkelde, snellere oplaadmethoden. Dat is te zien in de laadtests: ondanks de relatief kleine accu duurt het best lang voordat de Nokia 9 Pureview weer helemaal vol zit. Pas na zo'n tweeënhalf uur staat de meter weer op 100 procent. De Galaxy-toestellen, de 'normale' Huawei P30 en de Mi 9 zijn zo'n 40 procent sneller opgeladen, het duo van Oppo met de speciale 'Super VOOC'-oplaadtechniek is zelfs meer dan drie keer rapper klaar.

Conclusie

Op voorhand is de Nokia 9 Pureview een bijzonder toestel: het Nokia van weleer gebruikte het 'Pureview'-predikaat alleen voor zijn meest bijzondere camerasmartphones. De traditie indachtig heeft HMD zijn nieuwe topmodel voorzien van een bijzondere camera-opstelling, die we nog nergens anders zo zijn tegengekomen. De door het bedrijf Light ontwikkelde 'Penta camera' moet volgens de fabrikant voordelen als een hoger dynamisch bereik, betere kleurweergave en een hogere lichtgevoeligheid met zich meebrengen.

Uiteindelijk gaat het er niet om hoeveel camera's je hebt, maar om wat je ermee kunt doen. Bij de vergelijking met enkele hedendaagse high-end smartphones, blijkt al snel dat de Nokia 9 Pureview lang niet altijd de beste foto's weet te maken. Gezien de imposante hardware en grote beloftes die rondom het toestel werden gedaan, kunnen we een lichte teleurstelling niet onderdrukken. Overdag zijn de resultaten niet onaardig, maar ook niet zeer veel beter dan we elders zien. 's Avonds en bij weinig licht is het een ander verhaal: dan presteert de Nokia 9 Pureview simpelweg onder de maat. Daarbij biedt de concurrentie over het algemeen een duidelijk veelzijdiger camerasysteem met meerdere zoomperspectieven, is de videokwaliteit van de Nokia 9 minder goed dan de concurrentie, en is de camera-app op bepaalde vlakken nogal summier. Tot overmaat van ramp is de camerasoftware niet bepaald snel - ongetwijfeld niet geholpen door het feit dat de Nokia 9 Pureview voor iedere opname een grote rekenklus moet voltooien.

Ook als we verder kijken dan de camera kan de Nokia 9 Pureview niet echt overtuigen. Bij het ontgrendelen van het toestel ben je iedere keer gedwongen te wachten op de trage vingerafdrukscanner in het scherm, wat behoorlijk snel gaat irriteren. Het amoled-scherm zelf - nog voorzien van 'ouderwets' brede balken boven en onder - is niet goed gekalibreerd, wat leidt tot een afwijkende kleurweergave. De systeemprestaties van het toestel zijn redelijk, maar ook niet meer dan dat. Voor zeshonderd euro zijn er al genoeg toestellen op de markt met een snellere chip. Problematischer is het vrij kleine opslaggeheugen - zeker als je veel foto's gaat maken - en de tegenvallende capaciteit van de accu, die zich vertaalt in een korte looptijd in al onze accutests.

Al met al is de Nokia 9 eerder een curiosum dan een aanrader. Misschien herhaalt de geschiedenis zich, en kijken we over zeven jaar terug hoe deze Nokia ooit de eerste was, die met 'maar liefst' vijf camera's tegelijk een foto maakte. Voor nu kun je - zelfs als liefhebber van smartphonefotografie - echter nog beter elders terecht.