Asus RoG Zephyrus S review: ultramobiele RTX 2080 laptop komt het beste tot zijn recht op een bureau

Inleiding

Dankzij de Max-Q versies van videokaarten kunnen gaming notebooks tegenwoordig ook dun zijn, een trend die vorig jaar werd ingezet. Toen was de Asus ROG Zephyrus een zeer in het oog springend model, dat veel navolging kreeg. Nu de nieuwe generatie mobiele videokaarten beschikbaar is, heeft Asus zich er niet simpel vanaf gemaakt door alleen de gpu te updaten, maar de hele Zephyrus vernieuwd. Wij testten de nieuwe Asus ROG Zephyrus S en vergelijken hem met zijn voorganger van vorig jaar - en de nodige andere gaming notebooks met een snelle videokaart en een gewicht van 2,5 kilo of minder.

Het is alweer bijna twee jaar geleden dat Asus de eerste Zephyrus op de markt bracht - de dunste laptop in zijn klasse, met een krachtige GTX 1080 videokaart. Vorig jaar kreeg deze machine een upgrade naar een zes-core achtste generatie processor, waar we uitgebreid bij stil hebben gestaan. Asus moest dus wel met wat bijzonders komen, wilden we nog eens naar de Zephyrus kijken. Bij de GX531GX, zoals het nieuwe typenummer luidt van de nieuwe Zephyrus S, is dan ook van meer sprake dan alleen integratie van de nieuwste generatie Nvidia videokaarten. Ook al ziet hij er op het eerste gezicht net zo uit als zijn voorganger, de Zephyrus S is vrijwel volledig herontworpen. 

Hoewel we onze bedenkingen hadden en hebben over het concept dat Asus hier nastreeft (dun en licht laten zich niet eenvoudig verenigen met krachtig of een lange accuduur, maar wel met een hele hoge prijs) en we dan ook niet onverdeeld enthousiast waren over de eerdere incarnaties, hebben we waardering voor Asus' volharding en geloof in dit concept. Bovendien zien we dat het navolging krijgt - MSI heeft de Stealth GS65 en GS75, Acer heeft de Triton 500, en we zien naast 15-inch nu ook 17-inch dunne, lichte maar krachtige gaming notebooks. 

Kortom, al is de processor dezelfde Core i7-8750H die we vorig jaar ook aantroffen, voldoende aanleiding om de Zephyrus S tóch onder de loep te nemen. Uiteraard vergelijken we daarbij met de voorganger GX501.

Uitvoeringen en prijs

Dit is eenvoudig: er zijn maar een paar uitvoeringen van de Asus Zephyrus S, zij het in edities voor Nederland en België, vanwege de verschillende toetsenbordindeling. Het voornaamste verschil tussen de twee is louter de videokaart: RTX 2080 bij de GX531GX, RTX 2070 bij de GX531GW. Overigens is het wel opletten geblazen als je afgaat op typenummers, want er zijn meer GX531-modellen, zoals de GX531GM (Zephyrus M) die weinig overeenkomsten vertoont met de Zephyrus S. De versies met RTX 2080 kosten 2999 euro, die met RTX 2070 2799 euro. Dan is er nog een variant met een halve in plaats van een hele terabyte opslag van de RTX 2070 versie, die 2599 euro kost. Er bestaat ook een RTX 2060 versie, maar die wordt niet in de Benelux gevoerd.

Asus Zephyrus S GX531GX in het kort

Asus zet een kunststukje van technisch ontwerp neer met de dunne, relatief lichte Zephyrus S. Deze nieuwe variant van een van de dunste gaming notebooks die je kunt kopen is voorzien van een razendsnelle RTX 2080 Max-Q videokaart, i7 6-core processor en topmodel ssd. Constructie en koeling zijn van topniveau, en de prestaties zijn om je vingers bij af te likken. Helaas is de accuduur erg kort, en zakken de prestaties op de accu ook fors in vergeleken met die op het lichtnet. Daar komt bij dat de positie van het toetsenbord niet heel handig is voor gebruik onderweg - en de fenomenaal snelle videokaart komt pas tot zijn recht bij een extern hogeresolutie beeldscherm, of misschien bij toekomstige games met raytracing. 

Lage accuduur, lage prestaties op accu

Plaatsing toetsenbord

Aansluitingen: twee keer usb 2.0, geen Thunderbolt, geen geheugenkaartlezer, geen ethernet

Prestaties komen niet uit de verf bij huidige games en native resolutie

Extreem goede prestaties (op lichtnet)

Licht en dun, maar toch zeer snelle, high-end componenten

Prima beeldscherm: goede kleurweergave, contrast en responstijden

Constructie en aansluitingen

De Asus Zephyrus S GX531GX is een millimeter dikker dan voorloper GX501GI, maar nog altijd minder dan 2 cm wanneer dichtgeklapt. Het nieuwe model is bovendien beduidend lichter, de weegschaal geeft net iets minder dan 2100 gram aan, waar die vorig jaar pas bij ruim 2250 gram stil stond. Gebleven is de uitermate stevige constructie, dankzij een metalen body (afgezien van de plastic omlijsting van het scherm) - er is geen sprake van flex of torderen van de body en ook in het scherm zit weinig beweging. Volgens Asus voldoet de laptop aan de MIL-STD 810G norm, volgens welke hij in elk geval een val van 76 cm hoogte zou moeten kunnen overleven.

Wanneer je de twee naast elkaar legt in dichtgeklapte stand, zou je kunnen denken dat ze dezelfde body hebben, maar dat is zeker niet het geval. De nieuwe editie is 2 centimeter smaller en ongeveer een halve centimeter dieper. De geringere breedte is mogelijk door het gebruik van een nieuw beeldscherm met dunnere randen. Een ander verschil is de inkeping in het deksel die bij de vorige versie nog aanwezig was - die is verdwenen, en het scharnier is iets naar voren geplaatst.

Aansluitingen: geen Thunderbolt, wel USB 2.0

Asus voorziet de Zephyrus S GX531GX van beduidend andere aansluitingen dan de voorganger Zephyrus GX501. Dat model beschikte over een Thunderbolt-aansluiting inclusief usb 3.1 gen2, alsmede vier usb 3.1 gen1 (superspeed 5) aansluitingen. De nieuwe versie moet het doen zonder Thunderbolt, maar heeft wel een keer usb 3.1 gen2 met displayport alternate mode en power delivery, alsmede nog een type-c aansluiting met usb 3.1 gen1. Dan is er nog een usb 3.1 gen2 type-a usb-poort, en twee usb 2.0 type-a aansluitingen.

Jawel dat lees je goed, usb 2.0. De reden hiervoor op een ultramoderne notebook van 3000 euro is ons niet duidelijk. De enige verklaring die we ons kunnen voorstellen, is dat binnen de randvoorwaarden van de dunne behuizing er geen ruimte was op de printplaat om de vereiste hoeveelheid aders te trekken en/of de signaalkwaliteit voor 'superspeed' snelheden te garanderen.

Uiteraard heb je nog twee echt snelle 10 gbit/s verbindingen en een 5 gbit/s exemplaar, maar toch vinden we het karig. Zeker omdat we ook een bedrade netwerkaansluiting en een geheugenkaartlezer missen - die heeft Asus geheel weggelaten. Er is wel een gecombineerde 3,5 mm audio in- en uitgang, en een hdmi 2.0b-aansluiting.

Toetsenbord, touchpad en scherm

Kenmerkend aan de Asus Zephyrus notebooks tot dusver is de naar voren geplaatste positie van het toetsenbord (de Zephyrus M is weer een uitzondering daarop, maar goed, dat is alleen in naam een Zephyrus). De reden hiervoor is de plaatsing van de videokaart bovenin het chassis, dicht tegen de bovenplaat aan. Warmte kan zo snel worden afgevoerd, maar het is te warm om een klavier op te positioneren. Doorgaans zijn we geen groot van van een toetsenbord vooraan een laptop. Het gaat ten koste van de positie van de touchpad en wanneer je de laptop op een tafel legt, moet je veelal je polsen in een vreemde hoek leggen door de hoogte van de notebook.

Dat laatste is bij de Zephyrus geen probleem, omdat het zo'n dunne notebook is: het toetsenbord ligt feitelijk niet hoger dan bij een doorsnee afzonderlijk keyboard. Het touchpad moest uiteraard wel wijken en wel naar rechts, maar daar valt mee te leven. Voor gamen ga je dat toch niet gebruiken, en voor andere toepassingen is het niet per se een voordeel om het touchpad onder het toetsenbord te hebben. Je schakelt wat sneller heen en weer, is althans onze ervaring, met het touchpad aan de zijkant. Bovendien zijn de fysieke muisknoppen prettig. 

Wat onhandig is en blijft, is gebruik op de plek die inherent is aan de aanduiding 'laptop': op schoot. Je moet je armen in een wat vreemde hoek naar je toe trekken, om met de Zephyrus op schoot te tikken. Zit je in een krappe omgeving - economy in het vliegtuig, bijvoorbeeld - dan moet je het goed kunnen vinden met de persoon naast je om op die manier aan de slag te gaan. Het blijft een keuze van Asus, en een die we lastig te verantwoorden vinden in de wetenschap dat diverse concurrenten laten zien dat het mogelijk is het toetsenbord wel naar achteren te plaatsen.

Kijken we verder naar toetsenbord en touchpad, dan kunnen we in elk geval constateren dat het toetsenbord zelf niet slecht typt. Natuurlijk houdt de travel niet over, maar de 1,2 mm die het biedt is bruikbaar en een heel stuk prettiger dan bijvoorbeeld een recente MacBook (maar minder dan de 1,4 mm van het vorige model). Het toetsenbord is voorzien van rgb-verlichting, in vier zones - je kan niet elke toets afzonderlijk instellen of aansturen. De verlichting aan de achterzijde is een aparte zone en die kan je dus apart instellen. Met Aura Sync kan je de verlichting synchroniseren met gekoppelde compatibele randapparatuur.

Wellicht belangrijker is dat het toetsenbord n-key rollover compatible is en er dus geen beperking is aan het aantal toetsen dat je gelijktijdig kunt indrukken. Asus garandeert bovendien dat de schakelaars 20 miljoen aanslagen overleven.

Waar bij de vorige editie luidsprekers naast het toetsenbord zaten, is daar door het smallere scherm hier geen ruimte voor. Ze zitten onder de bovenzijde in hetzelfde deel waar ook de videokaart zich bevindt. Asus noemt ze hd audio compatible, de korte luisterproef die wij deden maakte geen opvallend goede indruk. We hebben slechter gehoord, maar gezien de beperkingen van het chassis moet je er niet te veel van voorstellen. De meeste gamers zullen direct de schouders ophalen en de favoriete headset aansluiten.

Beeldscherm

Het 15,6-inch full hd-beeldscherm (1920x1080 pixels) van de GX531GX heeft aanmerkelijk minder brede randen dan dat van de voorloper. Het is ook een 144Hz-exemplaar, waar de 'oude' Zephyrus het nog moest stellen met 120 Hz. Stel je niet al te veel van voor van dat verschil, net als bij monitoren is dat marketing op zijn best. Asus noemt het paneel 'ips-level', wat vermoedelijk zo is omdat 'ips' een beschermde aanduiding is. De kijkhoeken zijn subjectief gezien in elk geval prima. Asus belooft 3 ms responstijd, dus dat is iets waar we benieuwd naar zijn.

Beeldscherm testresultaten

We meten elk notebookscherm op dezelfde manier door, met behulp van een X-Rite i1 Display Pro colorimeter. De data die deze aanlevert lezen we uit met SpectraCal CalMAN 2018. In de grafieken is de 'oude' Zephyrus voorzien van een zwart balkje, het nieuwe model van een rood balkje. Daar zien we allereerst dat de maximale helderheid van het nieuwe paneel marginaal lager is, al is het geen enorm verschil. Bovendien geldt dat ook voor de zwartwaarde, en daardoor is het contrast met ruim 1100:1 prima. Bovendien is de kleurafwijking mooi laag, net iets boven de kritische grens van 3, maar in deze klasse zijn er maar twee modellen met een nog kleinere kleurafwijking. De grijsfout is groter maar ook nog acceptabel. Kijken we naar de srgb-dekking, dan zien we dat die heel aardig in orde is, met 92% van deze kleurruimte. 

Al bij al is het een prima afgesteld beeldscherm, waarop games goed tot hun recht komen. Voor fotobewerking zouden we het vanwege de grijsfout niet aanbevelen.

Responstijden

Dan de responstijden. Zoals te zien is de voorloper in drie van de vier tests marginaal sneller (ondanks de nominaal lagere frequentie), maar ook de nieuwe Zephyrus is meer dan voldoende snel om 144 beelden per seconde op het paneel te toveren.

Intern

Gezien het dunne profiel van de Zephyrus S is het indrukwekkend wat Asus aan hardware heeft weten in te bouwen. Dat begint al met de 6-core Intel Core i7-8750H, die bepaald niet de zuinigste of koelste processor is - maar wel een uitstekende basis voor een gaming laptop. De processor en videokaart worden gekoeld door een ingenieuze constructie met vijf heatpipes en twee ventilatoren met elk 83 schoepen. Deze blazen lucht over heatsinks met 250 vinnen. 

Dankzij al dat koelvermogen kan Asus ondanks de geringe dikte een Nvidia GeForce RTX 2080 Max-Q inbouwen, de op één na krachtigste videokaart voor laptops van dit moment, met 8 GB eigen gddr6-geheugen. De krachtigste optie is uiteraard de niet-Max-Q variant, maar die produceert aanmerkelijk meer warmte.

Prestaties processor

Het is interessant om te zien dat Asus aanmerkelijk hogere prestaties weet te halen uit dezelfde chip als in de vorige Zephyrus - de Cinebench R15 Multi score neem toe van 969 naar 1176 punten. Voor de vergelijking vind je ook nog de eerste Zephyrus met i7-7700HQ terug in de grafiek, op de twee na onderste plaats. De processorprestaties die Asus weet te onttrekken zijn vergelijkbaar met die van een aanzienlijk grotere, dikkere gaming notebook met meer ruimte voor koeling - en dat is een indrukwekkende prestatie.

Prestaties videokaart

De RTX 2080 Max-Q komt in 3DMark Firestrike heel goed tot zijn recht, alle andere notebooks in de grafiek hebben een 'mindere' kaart en blijven dus achter. Op de volgende pagina zal te zien zijn dat in echte games het beeld een stuk genuanceerder ligt.

Geheugen en opslag

De i7-processor wordt bijgestaan door 16 GB ddr4-2267 werkgeheugen, waarvan 8 op een enkele sodimm en 8 op het moederbord gesoldeerd. Uitbreiden kan tot 24 GB. De opslag is in het geval van ons sample een terabyte aan ssd-ruimte, wat gezien de afwezige ruimte voor een upgrade wel zo prettig is. Het is bovendien een razendsnel exemplaar, een kenner weet natuurlijk onmiddellijk dat de Samsung MZVLB1T0HALR-00000 beter bekend is als de PM981 en dat dat de oem-versie is van de 970 Evo, nog altijd een van de snelste pci-e nvme ssd's die je kunt kopen. Dat is te zien in de grafiek, waar de Zephyrus S bovenaan prijkt in de realworld bandbreedte test van PCMark 8.

Netwerk

De Zephyrus S heeft zoals gemeld geen bedraad netwerk, dus de verwachtingen aan de draadloze voorziening zijn hoog. Asus bouwt een Intel WirelessAC 9560 in, een dual-stream kaartje dat ook bluetooth 5 verzorgt. Net zoals bij de meeste andere notebooks heeft dit op 2,4 GHz wat tegenvallende prestaties, maar op 5 GHz zijn die juist uitstekend. Zolang je 5 GHz access points tot je beschikking hebt is er dus geen reden tot zorg - in de meeste openbare ruimtes, waar doorgaans alleen 2,4 GHz verbindingen zijn, zal je met beduidend lagere snelheden genoegen moeten nemen, maar is je verbinding met het internet meestal sowieso niet zo snel als de limiet van deze interface.

Testresultaten gaming nieuw

Nu bekend is wat de basisprestaties zijn en met wat voor hardware je die verkrijgt, is de grote vraag natuurlijk: hoe goed doet de Asus Zephyrus S het in games, met zijn Max-Q RTX 2080? Zoals we al eerder hebben gezien, is dat antwoord niet simpel. Enerzijds zijn de prestaties gewoon goed (op de native resolutie van het beeldscherm is ook in Far Cry 5 97 fps haalbaar), anderzijds lopen ze wat achter bij de GTX 1080 Max-Q die in de voorganger zit, als je speelt in full hd (wederom, zoveel pixels heeft het beeldscherm) bij de hoogste kwaliteitsinstellingen. Het scheelt niet veel, maar het is overduidelijk geen upgrade (mocht je vorig jaar een laptop van 3000 euro gekocht hebben en die nu willen vervangen door een voor hetzelfde bedrag, gefeliciteerd met je financiële successen).

De oorzaak zijn de RTX-videokaarten, die pas echt tot hun recht komen als ze óf games moeten draaien met raytracing (want dat kunnen ze, in tegenstelling tot hun voorlopers, wél), óf als je de resolutie fors opvoert, waar de voordelen van het snellere geheugen en de toegenomen bandbreedte zich openbaren. In ultra hd veegt de RTX 2080 Max-Q in de nieuwe Zephyrus de vloer aan met de GTX 1080 Max-Q in zijn voorganger, maar de enige manier om op die resolutie te spelen is met een extern beeldscherm. Bovendien haal je dan ongeveer 40 tot 47 fps, wat niet echt overhoudt voor snelle shooters, en waarbij adaptieve synchronisatie van video output en beeldscherm wenselijk zou zijn.

Een dubbel verhaal dus. Op moment van schrijven is de Zephyrus S in de klasse waar we hier mee vergelijken (2,5 kilo of minder, 15,6 inch) beslist de snelste in zijn soort - wat een hele prestatie is gezien de geringe omvang en gewicht - maar alleen als je 'm op een bureau met een ultra hd monitor verbindt. Op de resolutie van zijn eigen beeldscherm is hij ook snel, maar komt de toegevoegde waarde van de (hele dure) videokaart niet uit de verf.

Accuduur

De accuduur van de vorige Zephyrus was een pijnpunt: hij hield het een uur uit onder zware belasting, wat toch wel de geestelijke drempel is om over een soort ingebouwde ups te spreken in plaats van een voorziening die autonoom werken (en spelen) mogelijk maakt.

Het goede nieuws: de Asus Zephyrus S heeft een langere adem. We komen op 163 minuten uit in de browsertest (dat is 2 uur en 43 minuten voor wie nog niet helemaal wakker is), geen wereldscore, maar wel een stuk beter dan 92 minuten. Ga je hem harder laten werken, dan zien we dat de Zephyrus S met volhoudt tot de 82e minuut - daarna moet hij weer aan de lader. Tsja, het is beter dan een uur.

Asus heeft ondanks het lagere gewicht een accu met een iets grotere capaciteit (54 Wh ipv 50 Wh) weten in te bouwen, maar de aap komt echt uit de mouw als we kijken naar de score in PCMark 8 Creative, die we gebruiken om de belastingtest mee te draaien. Waar de voorganger 4257 punten neerzette zonder aan het lichtnet te hangen, komt de nieuwkomer niet verder dan een schamele 2890 punten. Oftewel, eenmaal op eigen kracht draait de Zephyrus S de kloksnelheden fors terug, en blijft er weinig over van het prestatiepotentieel. Op adapterstroom noteren we namelijk maar liefst 5643 punten voor deze machine, zoals op de volgende pagina te zien.

Overige testresultaten

Hieronder vind je alle verdere testresultaten van de merkproductnaam1. Met PCMark 8 en 7 wordt een groot aantal realistische workloads gedraaid, gebaseerd op echte applicaties. Hiermee krijg je dus een realistische indruk van de relatieve prestaties in vergelijking tot de andere modellen in de grafieken. 3DMark is een synthetische benchmark die een indruk geeft van de relatieve prestaties van de videokaart. Cinebench laat de prestaties van de processor zien, zowel in singlethreaded (één core) als multithreaded (meerdere cores en met HyperThreading) versies.

Van de PCMark en 3DMark benchmarks laten we de resultaten zien die wij het belangrijkste vinden, de rest vind je op het tabblad met testresultaten op de productpagina.

Deze tests zijn alle gedraaid aan de adapter, en dan komen de high-end onderdelen van de Asus Zephyrus S maximaal tot hun recht. Dat is te zien aan zeer hoge PCMark scores, maar ook in 3DMark zien we topposities. Het is indrukwekkend, want de meeste andere modellen in dit overzicht zijn verre van zo dun als de Zephyrus.

Conclusie

Asus wil met de Zephyrus S een statement maken, en doet dat ook: het is een ontzettend dunne, lichte laptop met prestaties waar menig desktop jaloers op zou worden. De tijd dat een laptop een compromismachine was, ligt steeds verder achter ons, zo lijkt de Taiwanese fabrikant te willen laten zien. Het is een indrukwekkend staaltje ingenieurskunst, zowel qua chassis als qua koelconstructie. Van de openende bodemplaat tot de bijzondere koeloplossing, het is een inventief en hoogwaardig product. 

Bovendien zijn de prestaties, we benadrukken het maar even, bijzonder goed. Niet alleen voor een dunne laptop, maar überhaupt voor een gaming laptop. Om het vergelijkingsmateriaal enigszins naar niveau te brengen legden we de lat niet heel hoog: minder dan 2,5 kilo en het mocht mee in de grafiek. Dus er zijn heel wat modellen die meer capaciteit of potentieel hebben om uit vergelijkbare hardware meer te halen. Nu zijn er weinig fabrikanten die ons tot dusver een model stuurden met een RTX 2080, dus de Zephyrus S heeft daar een voordeel - maar tegelijkertijd weet het ook uit de veelgebruikte i7-8750H meer te halen dan menig dikkere notebook. Kortom, dit alles is een compliment waard.

De grote vraag echter blijft: voor wie is deze notebook. De compacte vormen en het lichte gewicht impliceren een geschiktheid voor gebruik onderweg, maar de accuduur spreekt dat tegen. Wie forenst tussen Den Haag en Amsterdam kan er nog net mee uit de voeten, met wat kantoorwerk en een uurtje spelen, maar ga je regelmatig van Utrecht naar Maastricht, dan kan je beter nog een goed boek in de tas gooien. Het maakt de Zephyrus S tot een eminent verplaatsbare computer, maar toch vooral een tussen stopcontacten. Daar komt bij dat de prestaties op de accu alleen behoorlijk minder goed zijn dan op het lichtnet. 

Nu is het wel zo dat deze notebook, net als de andere exemplaren met een RTX 2070 of 2080, vooral tot zijn recht komt op een bureau, met een aangesloten ultra hd-monitor - daar pas blijkt de extra kracht van deze videokaarten. Bij de native resolutie van het beeldscherm kan de Zephyrus S eigenlijk niet zijn spierballen laten zien. Wat dat betreft is het jammer dat Asus de versie met RTX 2060 hier niet voert, want die zou potentieel een langere accuduur kunnen bieden en in full hd kunnen concurreren met GTX 1070's van de vorige generatie. Ook bij toekomstige games zal de RTX 2080 zich beter kunnen onderscheiden, maar op dit moment is het een minder overtuigende investering.

Naast dit alles blijven we geen fan van de keuze om het toetsenbord voorop te plaatsen - voor gebruik op een bureau is dat minder storend, maar óf dit is een laptop, óf Asus zou het scherm en de accu ook kunnen weglaten en 's werelds meest compacte desktop kunnen aanbieden. Vooralsnog gaan we uit van een laptop, en die zijn er om te gebruiken weg van bureaus, stopcontacten en monitoren. Laat de Zephyrus S nou juist daar niet tot zijn recht komen. 

Kortom, een paradoxale laptop, en een ideale keuze voor wie wél een high-end gaming apparaat wil om aan een externe muis, toetsenbord en monitor te koppelen, maar geen desktop pc. Dat lijkt ons een kleine markt, maar wellicht zijn jullie het daar helemaal niet mee eens: laat dus vooral van je horen in de reacties.