Maandag in Radar: Scooterverzekering | De macht van het Zorginstituut

Maandag in Radar: je stapt over naar een andere scooterverzekering, maar je huidige wil je schadevrije jaren niet doorgeven. En: hoe bepaalt het Zorginstituur Nederland welke medische behandeling wel of niet vergoed wordt? Verder: je wordt zomaar uit je huurhuis getrapt. Hoe kan dat en mag dat wel?

Geen schadevrije jaren bij scooterverzekering
Al jarenlang rijd je schadevrij op je scootertje. Na een rondgang blijkt dat je huidige scooterverzekering relatief duur is, dus tijd om over te stappen. De nieuwe verzekeraar wil graag bewijs van je schadevrije jaren, alleen wil je huidige verzekeraar dat bewijs niet afgeven. En als je je schadevrije jaren niet kunt aantonen, krijg je soms niet die nieuwe aantrekkelijke premie en heeft het geen zin om over te stappen. Is dit een uitzondering of kan er nog heel wat verbeterd worden aan de registratie van schadevrije jaren bij scooterverzekeringen. Het Verbond van Verzekeraars reageert in de studio.

De macht van het Zorginstituut
Meerdere artsen zeggen dat je een bepaalde behandeling echt nodig hebt. En toch vergoedt de zorgverzekeraar de behandeling niet. Onvoorstelbaar frustrerend en vooral onbegrijpelijk. Want waarom luistert de verzekeraar dan niet naar de artsen? Als zij zeggen dat de behandeling nodig is, is het toch logisch dat die vergoed wordt? Het is niet voor het eerst dat Radar hier aandacht aan besteedt. De vraag is hoe wordt besloten wat wel en niet vergoed wordt vanuit het basispakket door zorgverzekeraar. Dat doet niet de zorgverzekeraar, maar Zorginstituut Nederland. Het Zorginstituut kijkt daarbij onder meer of de zorg voldoet aan 'de stand van de wetenschap en de praktijk', en volgt het principe van 'evidence based medicine'. Oftewel, is er genoeg wetenschappelijk bewijs voor een behandeling of ingreep. Maar ja, waar ligt die grens?

Gedwongen je huurhuis uit
De 20-jarige Chayenne ging een huurcontract aan van een jaar met een professionele verhuurder in Maastricht. Na een half jaar ontvangt ze een mail dat ze er binnen drie weken uit moet. Drie weken! De verhuurder blijkt geen vergunning van de gemeente te hebben voor de verhuur van de studio. In het huurcontract staat dat beide partijen binnen het jaar het contract niet zonder boete kunnen opzeggen. Maar de verhuurder zoekt geen vervangende woonruimte voor haar, betaalt haar borg van 350 euro niet terug en ze krijgt geen schadevergoeding, terwijl ze daar wel recht op heeft. Radar gaat er achteraan.