Waarom de OnePlus 7 Pro Wouter’s favoriete smartphone van 2019 is

Voordat we 2020 inluiden, blikken de redacteuren van Android Planet terug op hun favoriete smartphones van 2019. Wouter legt vandaag uit waarom hij de OnePlus 7 Pro de beste smartphone van het jaar vindt én noemt hij zijn grootste tegenvaller.

De favoriete smartphone van Wouter

Ook in 2019 hebben we op Android Planet heel veel toestellen getest. Een deel daarvan heb ik mogen reviewen, en daar zaten opnieuw een heleboel interessante smartphones tussen. Zo heb ik dit jaar rondgelopen met de Samsung Galaxy Note 10 Plus, Huawei P30 Pro, Google Pixel 3a, Google Pixel 4 XL, Motorola One Vision en nog veel meer. Daarom is het misschien wat gek ik dat de review van mijn favoriete smartphone van 2019 niet zelf heb geschreven, maar dat mag de pret niet drukken.

Vorig jaar koos ik voor de Pixel 3 XL als m’n favoriete toestel en hoewel ik fan ben van de Pixel-telefoons en ook met veel plezier de Pixel 4 XL heb gebruikt, is de OnePlus 7 Pro toch m’n favoriet. Dat komt door een aantal zaken en ik vertel welke dat zijn.

Snel, sneller, snelst

De OnePlus 7 Pro richt zich vooral op snelheid en aan het einde van 2019 is dit nog steeds één van de snelste Android-telefoons. Dat komt enerzijds door de krachtige hardware, maar het is vooral het 90Hz-scherm dat uitblinkt. De OnePlus 7 Pro was één van de eerste smartphones in 2019 met een scherm dat over een hogere verversingsnelheid beschikt, en ik kan nu niet meer zonder.

Een 90Hz-display voelt enorm soepel aan en het is heel lastig om terug te gaan naar smartphones met een ‘normaal’ 60Hz-scherm. Ik hoop dat alle high-end telefoons in 2020 over deze feature beschikken en dit snel de standaard wordt. Het helpt natuurlijk ook dat de hardware van de OnePlus 7 Pro lekker krachtig is en alle apps en games vloeiend draaien.

Mooi design en fijne software

De smartphone ziet er ook heel clean uit en dat komt door het voorkantvullende scherm, dat ook niet wordt ‘onderbroken’ door een notch of cameragat. De selfiecamera is weggewerkt in de behuizing zelf en schuift omhoog als je ‘m nodig hebt, en dat is ideaal als je – net als ondergetekende – weinig selfies maakt. Je kunt dan genieten van een scherm dat echt de hele voorkant in beslag neemt.

Een ander pluspunt is de software van OnePlus. OxygenOS, zoals de skin heet, is heel simpel en overzichtelijk en wijkt niet veel af van stock-Android. De toevoegingen die OnePlus doet, zijn ook echt nuttig en verder is het fijn dat het bedrijf snel is met updates.

OnePlus bracht als één van de eerste fabrikanten een Android 10-update uit en belooft langdurige en regelmatige software-ondersteuning voor al zijn telefoons. Daarmee lopen de Chinezen voor op vrijwel iedere Android-fabrikant.

Ook minpunten

Helemaal perfect is de OnePlus 7 Pro overigens niet. Zo zijn de camera’s goed, maar niet geweldig en kan ik op een volle accu net een dagje met het toestel doen. Ook mist draadloos opladen en de reden die OnePlus hiervoor geeft (de techniek is volgens het bedrijf nog niet snel genoeg) slaat de plank nogal mis. Draadloos laden draait wat mij betreft niet om snelheid, maar om gebruiksgemak en andere toestellen laten zien dat draadloos laden inmiddels behoorlijk snel is.

Daarnaast is zijn de camera’s van de OnePlus 7 Pro goed, maar niet geweldig. Op dit gebied kan de Chinese fabrikant zich nog steeds niet meten met de absolute top, al zijn de afgelopen jaren zeker grote stappen gezet. De 7T en 7T Pro, die een paar maanden na de OnePlus 7 Pro verschenen, hebben iets betere camera’s, maar de verschillen zijn erg klein.

Tegenvaller: Sony

Natuurlijk waren er ook tegenvallers dit jaar en vooral Sony heeft me teleurgesteld. Het bedrijf kwam dit jaar met een handjevol smartphones en de meeste daarvan wisten de middelmaat niet te ontstijgen.

Over de high-end telefoons van Sony, de Xperia 1 en Xperia 5, waren we op Android Planet best te spreken, al zijn ze (ook maanden later) niet de beste keuzes in hun prijsklasse. De meest unieke feature, het langgerekte scherm met een beeldverhouding van 21 bij 9, is op zich fijn maar het voegt simpelweg niet genoeg toe.

Het bedrijf kwam ook met de goedkopere Xperia 10 en Xperia 10 Plus en daarbij leek het alsof Sony zich op twee onderdelen had gericht (het scherm en design), en verder even niet meer wist wat een goede smartphone nog meer nodig heeft. De prestaties waren middelmatig en ook de camera’s, accuduur en vingerafdrukscanner lieten te wensen over.

Ook kwam het bedrijf met de Xperia L3, een smartphone van 250 euro met middelmatige specificaties en Android 8.0 (Oreo). Dit is software uit 2017 en je hoeft verder niet te verwachten dat de L3 ooit wordt bijgewerkt naar Android 9.0 (Pie), laat staan het nieuwere Android 10. Vrijwel iedere smartphone in deze prijsklasse is een betere koop, en dat is best treurig. Laten we hopen dat Sony zich komend jaar weet te herpakken en eindelijk eens met écht goede smartphones komt.