Nokia 7.2 review: een telefoon zonder zijn eigen specialiteit

Nokia bracht eerder dit jaar de Nokia 7.2 op de markt, de opvolger van de 7.1. Het toestel is klaargestoomd om de ‘concurrentie’ aan de gaan met de telefoons van Samsung, Xiaomi en OPPO. Weet het toestel zich goed vast te houden, of moet Nokia nu een andere weg kiezen?

Nokia 7.2

Nokia, een merk dat onder licentie wordt uitgebracht door het Finse HMD Global Oy, wist met de 7 Plus een ware hit op de markt te brengen. In het voorbije jaar lanceerde Nokia de 7.1: je moet er net van houden, maar het is een toestel waarbij je veel waar voor je geld krijgt. In 2019 kregen wij te maken met een nieuwe telefoon in de 7-serie, de Nokia 7.2. Zoals we al van Nokia gewend zijn, wil je gerust even rondkijken in het gamma van de fabrikant, voordat je een nieuwe Nokia-telefoon koopt. Het brengt op jaarlijks basis immers een hoop nieuwe toestellen op de markt. Met de 7.2 zit het Scandinavische bedrijf, nu precies in het midden van het 'midrange' segment.

Dat maakt het een lastig punt, want vrijwel elke fabrikant richt zich op dat prijspunt. Samsung zal dan misschien zijn uitgestapt bij het low-end segment: zijn afdeling voor midrange-telefoons is net opgestaan. Ook OPPO weet in het prijspunt te opereren en Xiaomi heeft er tevens aanbod: kan Nokia, als een van de kleinste spelers op de markt, zich er doorheen vechten. Kijken we al snel naar de specificaties, dan zien we onder andere een verouderde Snapdragon-chipset. Zal dat een pijnlijke fout zijn, of weet Nokia zich alsnog staande te houden? Dat en nog veel meer, lees je in mijn review.

Specificaties

Afmetingen: 159.9 x 75.2 x 8.3 mm

Scherm: 6,3 inch Full HD+ (2.280 X 1.080) LCD-scherm

Processor: Qualcomm Snapdragon 660

RAM: 6 GB-werkgeheugen

Opslag: 128 GB

Selfiecamera: 20 MP met f/2.0

Hoofdcamera: 48 MP met f/1.8, 8 MP-groothoek met f/2.2, 5 MP-dieptesensor

Accu: 3.500 mAh

Softwareversie: Android 9.0 Pie

Extra: Vingerafdrukscanner, dual-sim, microSD-uitbreiding

Behuizing en design

Nokia wordt zelden in één zin genoemd met ‘slechte kwaliteit’. Toen de Nokia 7.2 binnenkwam, was het vrij gemakkelijk te herkennen dat het van HMD afkomstig is. Het verpakt vrijwel al zijn telefoons in dezelfde platte doos. In het high-end segment, is het vrij normaal dat je een speciale verpakking krijgt Nokia opereert in het midrange-segment en hoeft zich dus niet dezelfde stijlregels te houden. Daar is ook niks mis mee: de verpakking ziet er netjes uit. In de doos levert Nokia uiteraard de telefoon met een stroomadapter en usb-c-kabel. In het geval dat je het nodig hebt: de Finse fabrikant levert ook nog een paar 3.5 mm-oortjes mee.

Als je het toestel eenmaal uit de doos haalt, dan voel je direct dat het een een solide toestel is. De achterkant van de Nokia 7.2, is gemaakt van glas. Alle zijkanten van het toestel zijn gemaakt van plastic. Omdat het erg solide aanvoelt, zou je die conclusie niet direct trekken. Het nadeel is dat de achterkant vlak is en dus minder fijn in de hand kan ligt. Als je grotere handen hebt zal je daar mogelijk ‘minder snel’ last van hebben. Voor de kleinere handen, is het relatief kleine scherm ook wel fijn. De randen om het 6,3-inch scherm, zijn helaas nog vrij dik. Met dunnere randen, zou het toestel nog net iets handzamer zijn.

Als het toestel goed in je handen ligt, dan hoef je je ook minder zorgen te maken dat je de Nokia uit je handen laat vallen. Ondanks de matte afwerking van de achterkant geeft het je toch wel erg veel grip: dat is een fijne bijkomstigheid. Omdat zowel de voor- en achterkant van glas zijn gemaakt, zou ik het toch aan willen raden om een hoesje te kopen. Zoals we gewoon zijn bij midrange-telefoons, hoef je niet op zoek naar de bekende merken zoals Otterbox en Spigen. Voor de bescherming van het scherm, kan je ook terecht bij verschillende retailers.

Zonder enige bescherming, kan je natuurlijk wel het meeste genieten van de telefoon. Het toestel is te koop in drie kleuropties: zwart (Charcoal), groen (Cyan Green) en lichtgrijs (Ice). Om nog even op de achterkant terug te komen, daar zit uiteraard ook nog de cameramodule. Alle (3) camera’s zijn in het midden geplaatst. Daardoor heb je geen last van het wiebel-effect bij het typen, terwijl de telefoon op tafel ligt. Het geeft wel een extra reden om hoesjes te kopen. Anders komt de module telkens in aanraking met andere voorwerpen en bestaat er de kans dat de module beschadigd raakt.

Tot slot, lopen we nog even door alle knoppen en aansluitingen op de telefoon. Onderop zien we een usb-c-poort, daar heb ik niks over te klagen. Daarnaast zit onderop de speaker van de telefoon: ik zal later nog op terugkomen. Laten we wel constateren, dat de positionering erg onhandig is. Rechts op het toestel, zit de aan-/uitknop. Een notificatielampje kon blijkbaar niet bovenop geplaatst worden; het lampje zit immers in de knop verwerkt. Daarboven vinden we de volumeknoppen en links op de telefoon, zit een Google Assistent-knop. Over de knoppen zelf, ben ik niet positief of negatief.

Vooral de aan-/uitknop voelt nogal mushy aan: je krijgt niet erg veel feedback van het indrukken van de knop. Het gekke is, dat de volumeknoppen en Google Assistent-knop wel meer feedback geven – als je de tactile feedback van knoppen erg belangrijk vindt, dan word je mogelijk teleurgesteld door de Nokia 7.2. Over de algehele behuizing van de Nokia 7.2 ben ik erg tevreden. Het voelt kwalitatief erg goed aan, vooral als je de prijs van het toestel meerekent. Een behuizing van aluminium zou net iets beter zijn geweest maar dat is nu net geen punt waarop je de telefoon zou moeten laten vallen.

Scherm, prestaties en accuduur

Scherm en weergave

Nokia is met de 7.2 meegegaan met de trend om schermranden te verkleinen. Daarvoor gebruikt het een 6,3-inch scherm, met een notch aan de bovenkant van het toestel. Wat wel blijft opvallen is dat Nokia er klaarblijkelijk weinig moeite mee lijkt te hebben, dat de schermranden alsnog behoorlijk dik zijn. Onder het 6,3-inch is er zelfs plaats voor het Nokia-logo. Ook bovenaan het scherm, vinden we de dikke randen. Of je de randen irritant vindt, is natuurlijk een persoonlijke kwestie. Wat ik duidelijk wil maken is dat er in 2019 simpelweg betere oplossingen beschikbaar zijn, zoals we wel eens zien op vergelijkbaar geprijsde toestellen.

Mijn klachten over het scherm, hebben voornamelijk te maken met de dikke schermranden. Het 6,3-inch paneel, levert immers prima prestaties. Te beginnen bij de helderheid: het viel mij direct op dat het scherm in de meeste situaties goed te gebruiken is, zelfs al is er extreem veel zonlicht. Daar zal je de helderheid wel behoorlijk voor moeten opschroeven; in de 'middenmoot', wordt het scherm niet helder genoeg om de strijd aan te gaan met de zon. Voor de mensen die hun telefoon liever richting de late avonduurtjes gebruiken, valt de minimale helderheid wat tegen.

Als je ‘s avonds in bed ligt kan het de telefoon daardoor net niet fijn te gebruiken zijn. Nokia denkt al met je mee, er is immers een oplossing om de last te verminderen. Zoals op veel telefoons het geval is, kan je een zogenaamde nachtmodus inschakelen. Met deze modus ingeschakeld weergeeft het scherm een gele tint. Volgens smartphonefabrikanten, moet de nachtmodus blauw licht filteren: dat is het licht waar je ‘s avonds het meeste last van kan hebben. Je kan de modus zelf aanzetten, of het systeem zelf zijn werk laten doen, door op voorhand ‘vaste tijden’ voor de nachtmodus in te stellen.

Wat betreft de kleurprestaties van de Nokia 7.2, ben ik erg tevreden. Het gaat om de kleuren die het scherm van de telefoon kan weergeven. Bij goedkopere telefoons, zie je nog wel eens hele fletse of juist verzadigde kleuren. Het zal je mogelijk niet opvallen, maar het doet wel af aan de ervaring. In het geval van de 7.2, is dat allemaal niet het geval. Kleuren zien er netjes uit, mits je van vooraf op de telefoon kijkt. Zodra er kijkhoeken in het spel komen zie je al snel een lichte paarse vervorming van de kleuren. In alledaagse gevallen ga je daar echter niks van merken; tenzij je graag vanaf opzij kijkt.

Omdat Nokia heeft gekozen voor een LCD-paneel, heb ik ook gelet op ‘light bleed’. Mocht de 7.2 er last van hebben gehad dan zou je aan de zijkanten van het scherm plekken zien waar de helderheid een stuk hoger ligt, in vergelijking met de rest van het scherm. Gelukkig is de 7.2 geslaagd voor mijn test. Nokia komt minder hoog uit in de testen, als we de ‘smear’ bekijken terwijl je scrolt. Vanaf het eerste moment, viel mij direct op dat er soms een ‘spoor’ van de oude kleur blijft hangen, voor een (paar) milliseconde. Vaak is het typerend voor goedkopere schermen, maar het heeft geen invloed op de prestaties van de telefoon en de kans dat je zelf let op dit soort aspecten, is vrij klein; toch wil ik het er even bij vermelden.

Prestaties

Het optimaliseren van hard- en software is een lastige taak, die combinatie die je niet in een keer op optimaal niveau zal krijgen. Nokia gebruikt voor de 7.2 de Qualcomm Snapdragon 660-chipset, die al een geruime tijd op de markt is. Dat is an sich geen probleem: high-end chipsets die later in midrange-telefoons verschijnen, hoeft geen problemen op te leveren. Helaas koos Nokia niet voor een oude high-end chipset, maar moeten we het stellen met de 'midrange' Snapdragon 660. Gekoppeld aan 6 GB LPDDR4-geheugen en 128 GB-opslaggeheugen – het opslaggeheuge is wel van de (slomere) eMMC-variant.

Ondanks dat het een oude chipset is, blijft het een relatief snelle chip. Toch zet de het toestel wisselende resultaten neer. In sommige benchmarks, zet Nokia juist een vooruitstrevend resultaat neer, terwijl deze resultaten worden neergeslagen in benchmarks waar de 7.2 juist minder goed scoort. In game-benchmarks, zie je een goede score van de Nokia 7.2, terwijl een ‘algemene’ benchmarks slechtere resultaten toont. Wat precies de oorzaak is van de verschillen, durf ik niet te stellen. Het is in ieder geval duidelijk, dat er nog wat werk aan de winkel is om de prestaties en gebruikservaring van het toestel te verbeteren.

Voor de vergelijking, heb ik twee toestellen meegenomen – de Samsung Galaxy A50 en Xiaomi Mi 9T Pro. Het eerstgenoemde toestel, is te koop voor ongeveer hetzelfde bedrag als de Nokia 7.2. Terwijl de Mi 9T Pro iets duurder is maar voor het (relatief kleine) prijsverschil geheel andere prestaties kan bieden. Nemen we de A50 mee, dan zien we weer geheel andere verschillen. Zo is de A50 sneller in de PCMark-benchmarks; de benchmarks gericht op het alledaags gebruik van de telefoon. 3DMark, laat zien dat de Qualcomm-chipset toch nog iets sterker is in ‘gamesituaties’, vergeleken met de Exynos-chipset in de A50.

Valt er dan nog iets op te merken over de algemene prestatie-ervaring op de 7.2? Dat zeker, want ik kreeg nooit echt het gevoel dat het een snel toestel is. Veel midrange toestellen voelen snel aan, als ik bijvoorbeeld door de interface scrol, dat heeft het toestel van Nokia niet. Soms lijkt het toestel er even over na te moeten denken, als het een actie uitvoert. Het openen van het notificatiepaneel wil soms een volledige vastloper veroorzaken, al dan niet voor een paar seconde. Het gamen op de het toestel gaat in de meeste gevallen soepel genoeg; zowel in games als Asphalt 9 en in Candy Crush, zet het toestel prima prestaties neer.

Accuduur

Voor een midrange-telefoon, bevat de 7.2 een relatief grote batterij. Met een capaciteit van 3500 mAh, zou het voldoende moeten zijn om met gemak de dag door te komen. In een high-end toestellen vind je vaak batterijen met een opslagcapaciteit van rond de 4000 mAh, waar je de dag mee door moet zien te komen. Het nadeel bij de hoger gepositioneerde toestellen, is dat de hardware vaak krachtiger is en meer stroom verbruikt. Nokia is met de 7.2 zeker niet op high-end tour gegaan, met de relatief zuinige Snapdragon 660-chipset. Met voldoende praktijkervaring op zak, is het tijd om mij dagelijkse ervaring met jullie te bespreken.

Hoe ziet mijn dag er eigenlijk uit? Laat het mij uitschrijven: meestal start mijn dag zo rond 6:00 uur als de eerste wekker gaat en ik de telefoon van de lader haal. Vervolgens begin ik met het bekijken van de YouTube-video's van de nacht die ik heb gemist. Eenmaal als ik alles heb bijgewerkt en bekeken, is het tijd om uit bed te gaan. Als het weer meezit probeer ik dan nog een rondje hard te lopen met de telefoon als ‘muziekpartner’. In de avond, na werk of school, ga ik vaak verder met social media en breng ik de nodige uurtjes door op Instagram, YouTube – oh, en ik maak ook nog wel eens foto’s.

Overmatig smartphonegebruik staat niet in mijn woordenboek, maar ik zit wel met regelmaat in een mobiele cirkel – met andere mensen die gezellig op hun telefoon zitten, zeg maar. Het halen van het einde van de dag, is in principe niet het grootste probleem. Meer dan één dag, zit er echter niet in. Je moet er wel rekening mee houden, dat de 7.2 ‘s avonds nog even aan de oplader moet hangen als je de hele dag op mobiele netwerken doorbrengt. Over het algemeen ben ik niet ontevreden, maar wegens de energiezuinige chipset en de grote batterij had ik wel een betere prestatie verwacht van de Nokia 7.2.

Veel fabrikanten maken gebruik van een vorm van snelladen. Bij de Nokia 7.2 is dat niet het geval. In de praktijk, kan de lader maximaal 10W behalen – oftewel 5V/2A. Dat is tergend traag, als je hem de arena instuurt met bijvoorbeeld de Pixel 3A of Galaxy A50. Een half uur aan de lader, bracht de 7.2 in staat om een paar uurtjes te werken – de batterij is dan gevuld tot 30 procent. Pas als het toestel tot iets meer dan twee uur aan de lader laat liggen, is hij volledig gevuld. Geen al te fraaie prestatie: in de avond heb je er weliswaar geen last van, maar als je overdag iets sneller wilt laten, is dat simpelweg niet mogelijk.

Schermontgrendeling

Als je de Nokia 7.2 gaat gebruiken, dan kan je zowel kiezen voor de vingerafdrukscanner of een vorm van gezichtsherkenning. Voor de review van het toestel heb ik beide methodieken getest. Wat opviel is dat de telefoon zich niet kan ontgrendelen als je ogen gesloten zijn. Toch is het niet zo, dat het ook aan te raden is om gezichtsherkenning te gebruiken. Nokia gebruikt immers een vorm, waarbij enkel je selfiecamera wordt gebruikt om gezichten te herkennen. Testen van de consumentenbond wijzen erop, dat zulke methoden sneller om de tuin geleid kunnen worden, door middel van simpele foto’s.

Wat mij betreft, is er maar één goede methode om de 7.2 te ontgrendelen, en dat is door een vingerafdruk in te stellen. Het instellen van een vingerafdruk heeft twee voordelen: ten eerste, hoef je met een vingerafdruk minder lang te wachten tot het scherm ontgrendeld is. Daarnaast is het een stuk veiliger: je vingerafdruk, is nu eenmaal niet zo makkelijk na te maken. OPPO liet eerder zien dat zo’n scanner best in het scherm kan. Nokia kiest ervoor om de vingerafdrukscanner achterop de 7.2 te plaatsen. Ontgrendelen met een pincode of patroon, behoort natuurlijk ook tot de mogelijkheden.

Geluid

Het geluid van de 7.2 is wat mij betreft als prima te omschrijven. Zonder wereldschokkende wensen, zal het midrange toestel prima voldoen. High-end telefoons, produceren vaak beter geluid: dat is de differentiatie die merken nu eenmaal toe moeten passen in verschillende segmenten. In situaties dat ik mijn hoofdtelefoon niet bij heb, dan is de Nokia 7.2 een prima aanvulling. Wat opvalt is dat de speakers behoorlijk luidt kunnen. Sterker nog, wat mij betreft kunnen de speakers iets té luidt. Op het hoogste niveau, voel je duidelijk dat de hele telefoon in je handen trilt en is er veel vervorming van het geluid.

Wil je liever geen afstand doen van de audiopoort op je telefoon, dan biedt Nokia daar de juiste opties voor. Er is immers een audiopoort aan de bovenkant van de telefoon geplaatst, waardoor het wat gemakkelijker is om je oude hoofdtelefoons/oortjes aan te sluiten. Heb je een oortjes meer? Dan is het nog mogelijk, om de meegeleverde oortjes voor de 3.5 mm-audiopoort te gebruiken. Over de geluidskwaliteit van de audiopoort kan ik niet klagen. Voor de audiofielen: dit is niet de telefoon om je dure hoofdtelefoon zonder amp op aan te sluiten. Voor de rest, zal het geluid afdoende klinken.

Bel je vaak met je telefoon? Ik niet, maar voor de review heb ik toch een aantal telefoontjes moeten plegen. Volgens de ontvanger, was ik prima te verstaan met de microfoons op het toestel. Hoewel het meestal wordt vergeten, is het toch een basisfunctie voor iedere telefoon. Ook de speaker voor de telefoongesprekken, klinkt prima - zoals verwacht mag worden. Over de microfoons in de meegeleverde oortjes, ben ik minder tevreden. Luisteraars gaven aan (te) veel omgevingsgeluid te horen, waardoor ik soms niet te verstaan ben. Het geluid van de oortjes is dus prima, maar de microfoon(s) dus niet.

Camera

Foto’s

Nokia had weinig inspiratie voor het design van de cameramodule van de 7.2 het lijkt immers als een druppel water op de cameramodule van de 6.2. Het eerstgenoemde toestel bevat vier camera’s: een aan de voorkant en drie achterop het toestel. Als selfiecamera, maakt Nokia gebruik van een 20 MP-sensor met een f/2.0 diafragma. Op de achterkant, vinden we allereerst een 48 MP-sensor met een f/1.8 diafragma, gevolgd door de 8 MP-sensor met groothoeklens en de 5 MP-dieptesensor. Deze is niet te gebruiken voor foto’s, maar wordt juist ingezet voor een ‘portrait-modus’ in de camera-app.

Laten we beginnen met de 48 MP-sensor van de telefoon. Zoals we inmiddels wel gewend zijn van de 48 MP-sensoren, maak je maar zelden foto’s in de volledige resolutie. In plaats daarvan worden alle foto’s opgeslagen in een 12 MP-resolutie. Dat heeft enerzijds zijn voordelen in het formaat van de fotobestanden op je telefoon. Anderzijds maakt Nokia al gebruik van een technologie genaamd ‘quad-pixel’. Daarbij worden vier losse pixels samengevoegd om één megapixel te vormen. In de praktijk kan een pixel daardoor meer licht opvangen, waardoor foto’s er veel beter uit moeten zijn.

Toch word ik niet bepaald blij, als ik de foto’s bekijk. Om te beginnen met de kleuren van de 48 MP-sensor. Daar klopt namelijk maar weinig van, de kleuren worden erg koel weergegeven en zijn dus iets te ‘blauw’ afgesteld. Daarnaast zie je dat sommige vlakken aan de randen van foto’s simpelweg als een wazige vlek weergegeven worden. Verder lijkt de camera last te hebben van ‘oversharpening’. Als je de foto’s bekijkt, dan zie je duidelijk dat de kwaliteit te wensen overlaat. Portrait-modus werkt een deel van de keren, terwijl de modus soms helemaal niet werkt; daar is helaas geen pijl op te trekken.

Over de groothoeklens van 8 MP zou ik liever mijn mond willen houden, maar dat is niet toegestaan. Niet in mijn hoofd, althans. Foto’s van deze 8 MP-sensor zijn écht heel erg slecht. Niet in vergelijking met high-end telefoons, maar gewoon in het algehele strijdveld. Het lijkt meer op een schilderij, dan op een foto van een sensor met een groothoeklens. Het groothoek-effect kan uiteraard een leukere ervaring bieden dan de 48 MP-sensor, maar voor de kwaliteit moet je hem niet gebruiken. Waar kan je hem dan wel voor gebruiken, denk ik? Voor alle social media-foto's, zal het misschien nog afdoende zijn.

Een hoop geklaag, maar is het ook terecht? Misschien wil je helemaal niks te maken hebben met het Chinese Xiaomi, maar de 9T Pro is een serieuze concurrent van de Nokia 7.2. Qua prijs weten beide toestellen elkaar niet veel te ontlopen, maar de 9T Pro walst met gemak over de camera’s van de 7.2 heen. Ook de (inmiddels een stuk) goedkopere Samsung Galaxy A50 eet de foto’s van de 7.2 met zijn ontbijt. Jammer, want het kan een leuke cameraopstelling zijn voor een midrange smartphone. Later zal ik in de conclusie van de review, terugkijken op de kansen in de markt voor het toestel van Nokia.

Video’s

Wat betreft de videofunctionaliteiten, moet je bij de 7.2 niet veel speciaals verwachten. Het toestel kan met maximaal 4K een video opnemen. OIS is niet aanwezig op de 7.2; EIS is wel beschikbaar. Je moet er wel even op letten, dat EIS enkel beschikbaar in de Full HD-modus. In dat geval is het goed zichtbaar dat de EIS begint te werken, terwijl de 4K beelden te veel beweging tonen omdat ze geen EIS-stabilisatie meekrijgen. Wat betreft de kwaliteit van de video’s, kan ik het riedeltje over foto’s van de 7.2 herhalen, daar valt immers niet veel goeds of kwaads over het zeggen: het is prima.

Camera-app

Als je de camera-applicatie opent, krijg je direct de fotografie-modus te zien. Daarin kan je uiteraard extra inzoomen (software-zoom), of je kan direct de wide-angle camera van de 7.2 inschakelen. Dat is zeker niet alles, want Nokia heeft allerlei modi toegevoegd in de onderste balk. Wat wel fijn blijft, is dat je kan wisselen tussen de modi door over het scherm te swipen. Een andere fijne toevoeging, is de herinnering die je krijgt voor het gebruiken van een specifieke modus. Maak je bijvoorbeeld foto's in de late avond? Dan krijg je de vraag of je Nokia’s nachtmodus alvast in zou willen schakelen.

Standaard functies zoals ‘burst shots’, waarbij je meerdere functies achter elkaar schiet, zijn tevens aanwezig. Opvallend is ook dat de Nokia 7.2 ondersteuning heeft voor het exporteren van een RAW-bestand; zeker geen standaard voor midrange-telefoons. Over de pro-modus ben ik tevens tevreden, zeker gezien je in de pro-modus de optie hebt om bestanden in RAW te exporteren. Wat tegenvalt, is de merkbare vertraging bij het maken van foto’s. Soms moet je in een ‘split-second’ een foto van objecten maken – daar is de 7.2 geen hardloper. Het heeft mij meermaals een misser opgeleverd, waardoor ik niet zomaar op de 7.2 meer durf te vertrouwen in dat soort momenten.

Software

Over de software van Nokia kan ik mij lang uitweiden, maar tegelijkertijd is er weinig te vertellen. De fabrikant is al sinds jaar en dag onderdeel van het Android One-programma. Het logo behorende aan het programma is zelfs achterop het toestel terug te vinden. Het grootste voordeel van Android One, is dat de fabrikanten beperkt worden in de wijzigingen die het mee levert in Android. Voor Nokia, kan de schil omschreven worden als ‘close to stock’ Android. Als we een Pixel-telefoon uitpakken, dan is de software-ervaring zo goed als gelijk. Helaas wordt de Nokia 7.2, wel met Android 9.0 geleverd.

Over een update naar Android 10 heeft de ‘Finse smartphonefabrikant’ nog niks laten weten. In een eerder updateoverzicht, was de 7.2 nog niet meegenomen: het toestel was toen immers nog niet op de markt. Toch kunnen we een update naar Android 10 op termijn verwachten: daarmee kan je genieten van een volledig donker systeemthema. Op het moment van schrijven, is er al een ‘donker’ thema aanwezig. Het nadeel van het huidige thema is dat enkel een paar specifieke elementen van het systeem donker weergegeven worden. Het is nu te hopen, dat de Android 10-update snel volgt.

Naast het schone uiterlijk van de interface, heeft Android One nog een aantal voordelen. Zo wordt het in de applade duidelijk, dat Nokia ervoor heeft gekozen om ‘alleen’ Google-apps te gebruiken. Enkel de camera-app, is geleverd door Nokia. Het voordeel is, dat het systeem daardoor niet verder belast wordt door zware (en onnodige) systeemapps. Over zwaar gesproken: de vroegere Android Go files-app, wordt nu zelfs meegeleverd op de 7.2. Ook de Google One-app en Google Podcast-apps, zijn bij het systeem inbegrepen. Alle andere apps zijn uiteraard via de Google Play Store te downloaden.

Updatebeleid

Over het updatebeleid van Nokia kunnen we kort en krachtig zijn, dat zit wel snor. Zoals ik eerder al opperde, zit de Nokia 7.2 in het Android One-programma. In het Android One-programma krijgen de toestellen ten minste twee jaar versie-upgrades – waaronder Android 10 voor de 7.2. Verder krijgt het toestel drie jaar lang beveiligingspatches. Tijdens de reviewperiode werd het toestel voorzien van de beveiligingspatch van 5 november. Je mag er dus vanuit gaan, dat je de komende jaren telkens extra updates ontvangt. Dat levert op de lange termijn simpelweg een veiligere ervaring op, kudos aan Nokia in ieder geval.

Conclusie

Bij het ontvangen van de Nokia 7.2 was ik onder de indruk van de bouwkwaliteit; daar heeft Nokia in elk geval geen steekjes laten vallen. Met de achterkant gemaakt van glas en de stevige zijkanten die gemaakt zijn van plastic, voelt de telefoon solide aan. Zoals we inmiddels wel gewend zijn vinden we aan de voorkant gehard glas over het 6,3-inch scherm van de 7.2. Over het scherm zelf valt weinig te klagen. Helderheid is prima, evenals het contrast en de kleurweergave. Het toestel springt zeker niet uit boven de concurrentie, maar verliest geen punten.

Pas bij de prestaties van de telefoon, kwamen de eerste irritaties opzetten. Enerzijds omdat Nokia in 2019 voor een verouderde chipset kiest en anderzijds omdat de telefoon gewoon heel sloom ‘voelt’. Bij alle dagelijkse taken voel je dat de telefoon er even over na moet denken, wat je ook terugziet in een aantal benchmarks die we hebben afgevuurd op de smartphone. Het doet simpelweg af aan een van de eerste indrukken die ik kreeg van het toestel. Juist vanwege de schone versie van Android, had ik een betere ervaring verwacht. Gelukkig blijft de telefoon wel voor een (zeer) lange tijd up-to-date.

Van prestaties naar de accuduur; dat is altijd een heikel punt en de Nokia 7.2 weet maar net binnen de lijntjes te kleuren. Er zijn zeker toestellen die een betere prestatie afleveren en daar is dan ook de ruimte voor Nokia om ‘verbeteringen’ door te voeren. Het viel mij op dat het toestel niet zo zuinig is, terwijl het toestel op een lichtere versie van Android draait. Opladen van het toestel gaat ook nog in een slakkentempo – dat kan echt niet meer anno 2019. Opladen met 10W is voorbehouden voor de goedkopere toestellen. Toch kreeg de 7.2 het, waardoor een volledige lading meer dan 2 uur mag duren.

Het negatieve bashing-gedeelte is nog niet afgesloten, want de camera’s van de 7.2 brengen ook al genoeg gespreksstof met zich mee. De kwaliteit is niet te slecht, maar de camera’s vallen gewoon door de mand voor de prijs van de telefoon. Zowel Samsung als Xiaomi bieden toestellen die de 7.2 met gemak inhalen, terwijl het toestel van Samsung zelfs een stuk(je) goedkoper is. Vooral de 8 MP-sensor van de Nokia 7.2 zou kopers af moeten schrikken. De weergave van details is overwegend slecht. Voor de cameraliefhebbers, is de Nokia 7.2 simpelweg niet het toestel om aan te schaffen.

Dan is er de vraag, waarom koop je het toestel wel. Alle componenten van de 7.2 zijn erg middelmatig en in een druk speelveld, weet de telefoon niet te overtuigen. Over de prestaties ben ik niet te spreken, de batterijduur is prima maar weet niet te overtreffen, de camera’s zijn te slecht voor het prijspunt en het scherm is prima… maar weet wederom niet te overtuigen. Het toestel ziet er mooi uit, maar is niet geschikt om de concurrentie aan te gaan met toestellen zoals de Xiaomi Mi 9T Pro of de Samsung Galaxy A50 – en de andere goedkope toestellen in het lagere midrange-segment van bijvoorbeeld Motorola.

Positieve punten

+ Android One-software

+ Behuizing is erg stevig

+ Scherm voldoet aan verwachting

Negatieve punten

- Telefoon is te traag

- Camera’s weten niet te overtuigen

- 10W opladen kan niet anno 2019